Hysteria: Kolekcja szaleństwa

Opinie czytelników

Debiutancki zbiór poezji Stephanie M. Wytovich, „Hysteria”, eksploruje tematy szaleństwa, horroru i złożoności kobiecej psychiki. Odbiór książki jest spolaryzowany, wielu chwali jej mroczną kreatywność i emocjonalną głębię, podczas gdy inni krytykują ją za brak struktury i nieskuteczność w realizacji horroru. Ogólnie rzecz biorąc, siła kolekcji tkwi w żywych obrazach i nieskrępowanej eksploracji trudnych tematów.

⬤ Unikalna i oryginalna eksploracja kobiecego szaleństwa poprzez motywy horroru.
⬤ Żywe obrazy i mocny język, wywołujący silne emocje.
⬤ Udane połączenie gotyckiej wrażliwości z nowoczesnymi tematami.
⬤ Oddaje złożoność kobiecych doświadczeń, w tym traumę i wzmocnienie.
⬤ Niektóre wiersze zapadają w pamięć i wywierają wpływ, głęboko rezonując z czytelnikami.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają poezję za nieuporządkowaną i pozbawioną rozwinięcia.
⬤ Kilku krytyków opisuje wiersze jako nużące i pozbawione głębi.
⬤ Pojawiają się skargi, że próba szokowania jest nieskuteczna.
⬤ Styl może nie spodobać się fanom tradycyjnej poezji lub tym, którzy szukają spójnej narracji.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hysteria: A Collection of Madness

Zawartość książki:

Azyle, w których niegdyś przetrzymywano osoby uznane za niezdolne psychicznie, pozostają zapomniane za drzewami lub zabudową miejską, piękne, ale opuszczone w swoim rozpadzie. Wewnątrz nich rodzi się coś o wiele bardziej niepokojącego niż nieoświetlone zakamarki czy niewyjaśnione odgłosy: akta spraw pozostawione na pastwę losu poza zasięgiem wzroku i świadomości.

Stephanie M. Wytovich zmusza do trzymania rąk na tych rozpadających się, wypaczonych segregatorach i wystawia umysł na każde tabu nieszczęścia doświadczonego przez wyrzutków, wygnanych, źle spłodzone potwory i ofiary, które chodziły wśród nas.

Poezja zawarta w "Histerii" dokonuje wewnętrznej modyfikacji ciała swoich czytelników w nieubłagany sposób, stosując brutalną terapię o szerokim spektrum, która obejmuje zarówno sferę fizyczną, jak i społeczną, jak zauważa laureat nagrody Stokera Michael A. Arnzen w swoim przenikliwym wstępie.