Hypnerotomachia Poliphili: Miłosne zmagania we śnie (Hardback)

Opinie czytelników

Recenzje prezentują mieszane spojrzenie na książkę „Hypnerotomachia Poliphili”, podkreślając zarówno jej artystyczne i intelektualne znaczenie, jak i wyzwania związane z jej tłumaczeniami i wydaniami. Pochwały kierowane są w stronę pięknych ilustracji i jakości produkcji, podczas gdy krytyka często koncentruje się na trudności prozy i problemach z uzyskaniem właściwego wydania.

⬤ Wnikliwe tłumaczenie Joscelyn Godwin, uważane za pracę z miłości.
⬤ Doskonała reprodukcja oryginalnych drzeworytów i typografii, zwiększająca atrakcyjność wizualną.
⬤ Znacząca wartość intelektualna i artystyczna związana z włoskim renesansem.
⬤ Uważana za klasykę, kluczową dla zrozumienia kontekstu kulturowego i historycznego, szczególnie w odniesieniu do ogrodów i architektury.
⬤ Opisywane jako zarówno dziwne, jak i piękne, napełniając czytelników zachwytem i fascynacją.

⬤ Niektóre wydania są niekompletne lub przeinaczone (nie dotyczy to tłumaczenia Godwina).
⬤ Narracja jest często postrzegana jako nudna lub trudna, wymagająca cierpliwości i uważności.
⬤ Jakość druku i reprodukcje ilustracji były krytykowane jako słabe w niektórych wersjach.
⬤ Oryginalny tekst jest złożony i zawiera mieszane elementy językowe, które mogą dezorientować czytelników.
⬤ Niektórzy recenzenci wspominali o problemach z zakupem, otrzymaniu nieprawidłowych wydań lub kopii faksymilowych zamiast oczekiwanych wersji wysokiej jakości.

(na podstawie 39 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hypnerotomachia Poliphili: The Strife of Love in a Dream (Hardback)

Zawartość książki:

Jedna z najsłynniejszych książek na świecie, "Hypnerotomachia Poliphili", czytana przez każdego renesansowego intelektualistę i od tamtej pory przywoływana w badaniach nad sztuką i kulturą, została po raz pierwszy opublikowana w języku angielskim przez Thames & Hudson w 1999 roku.

Jest to dziwny, pogański, pedantyczny, erotyczny, alegoryczny, mitologiczny romans opowiadający w stylizowanym języku włoskim o poszukiwaniu przez Polifila jego ukochanej Polii. Autor (przypuszcza się, że był nim Francesco Colonna, zakonnik o wątpliwej reputacji) miał obsesję na punkcie architektury, krajobrazu i kostiumów, nie jest przesadą stwierdzenie, że miał obsesję seksualną, a jego 174 drzeworyty są podstawowym źródłem renesansowych pomysłów zarówno na budynki, jak i ogrody.

W 1952 roku podjęto próbę stworzenia wersji angielskiej, ale tłumacz zrezygnował. Zadanie to zostało triumfalnie wykonane przez Joscelyn Godwin, której udało się odtworzyć cały urok i tajemną wiedzę w języku dostępnym dla współczesnego czytelnika.