Historia filozofii

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają „Historię filozofii” Williama Duranta jako wciągające i dobrze napisane wprowadzenie do zachodniej filozofii, chwalone za jasność, spójność i wnikliwy kontekst historyczny. Krytycy powołują się na brak głębi w filozofiach Wschodu i znaczące pominięcia niektórych filozofów, podczas gdy inni doceniają czytelność książki i jej wartość edukacyjną zarówno dla nowicjuszy, jak i doświadczonych czytelników. Ogólnie rzecz biorąc, jest to przydatne źródło informacji dla tych, którzy chcą zrozumieć ewolucję myśli filozoficznej.

Wciągający styl pisania, jasne i zrozumiałe wyjaśnienia złożonych idei, dobry kontekst historyczny, oferuje świeże spojrzenie na filozofów, przystępny dla początkujących czytelników, zapewnia szeroki przegląd filozofii zachodniej, zachęca do dalszego zgłębiania tekstów filozoficznych.

Powierzchowne potraktowanie filozofii Wschodu, rozmycie opinii autora z opiniami filozofów, pominięcie znaczących filozofów, takich jak Kartezjusz i Hume, czasami sztywna proza ze względu na swój wiek, może nadmiernie upraszczać złożone idee filozoficzne.

(na podstawie 473 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Story of Philosophy

Zawartość książki:

The Story of Philosophy: The Lives and Opinions of the Greater Philosophers to książka Willa Duranta z 1926 roku, w której przedstawia on kilku wybitnych zachodnich filozofów i ich idee, począwszy od Sokratesa i Platona, a skończywszy na Fryderyku Nietzschem. Durant stara się pokazać wzajemne powiązania ich idei i to, w jaki sposób idee jednego filozofa wpłynęły na kolejne.

Książka składa się z dziewięciu rozdziałów, z których każdy koncentruje się na jednym filozofie, oraz dwóch dodatkowych rozdziałów, z których każdy zawiera krótsze profile trzech filozofów z początku XX wieku.

Książka została opublikowana w 1926 roku, a poprawione drugie wydanie ukazało się w 1933 roku. Praca została poprzedzona szeregiem broszur z serii Little Blue Books, niedrogich broszur edukacyjnych dla robotników. Okazały się one tak popularne, że zostały zebrane w jedną książkę i opublikowane w twardej oprawie przez Simon & Schuster w 1926 roku.

Przedstawieni filozofowie to, w kolejności: Platon (z częścią poświęconą Sokratesowi), Arystoteles, Francis Bacon, Baruch Spinoza (z częścią poświęconą Kartezjuszowi), Wolter (z częścią poświęconą Rousseau), Immanuel Kant (z częścią poświęconą Heglowi), Arthur Schopenhauer, Herbert Spencer i Friedrich Nietzsche.

Ostatnie dwa rozdziały poświęcone są filozofom europejskim, a następnie amerykańskim. Henri Bergson, Benedetto Croce i Bertrand Russell są omówieni w dziesiątym, a George Santayana, William James i John Dewey w jedenastym.