Hermeneutyczny komunizm: Od Heideggera do Marksa

Opinie czytelników

Książka oferuje świeże i obiektywne podejście do hermeneutyki, podkreślając znaczenie dekonstrukcji i praktycznych zasad interpretacji. Jednak niektórzy czytelnicy krytykują Vattimo za jego stronniczość wobec komunistycznych przywódców w Ameryce Łacińskiej i zaniedbanie związanej z tym korupcji.

⬤ Zapewnia obiektywne i świeże spojrzenie na hermeneutykę.
⬤ Pierwsza połowa omawia znaczenie dekonstrukcji, podczas gdy druga przedstawia praktyczne seminarium na temat hermeneutyki.
⬤ Wciągająca prezentacja zasad interpretacji i wniosków etycznych.
⬤ Doceniana przez osoby zaznajomione z hermeneutyką pomimo potencjalnych opóźnień w jej czasie.

⬤ Vattimo jest postrzegany jako nadmiernie wspierający komunistycznych przywódców w Ameryce Łacińskiej, zaniedbując związaną z nimi korupcję.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że nie dostrzega on negatywnych konsekwencji tych postaci politycznych i ich polityki.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hermeneutic Communism: From Heidegger to Marx

Zawartość książki:

Straciwszy wiele ze swojej politycznej i teoretycznej siły, komunizm nie stanowi już atrakcyjnej alternatywy dla kapitalizmu. W swoim pierwotnym marksistowskim sformułowaniu komunizm obiecywał ideał rozwoju, ale tylko poprzez logikę wojny, i chociaż wiele reformistycznych rządów nadal promuje tę ideologię, ich legitymacja stale spada od czasu upadku muru berlińskiego.

Oddzielając komunizm od jego metafizycznych fundamentów, które obejmują niezachwianą wiarę w niezmienne prawa historii i niemal świętą koncepcję proletariatu, Gianni Vattimo i Santiago Zabala przekształcają teorie Marksa w czasie, gdy metafizyczne zakotwiczenia kapitalizmu - w technologii, imperium i industrializacji - wyginają się. Podczas gdy Michael Hardt i Antonio Negri wzywają do powrotu rewolucyjnej lewicy, Vattimo i Zabala obawiają się, że doprowadziłoby to jedynie do większej przemocy i nieudanej polityki politycznej. Zamiast tego przyjmują antyfundacjonalistyczną postawę zaczerpniętą z hermeneutycznej myśli Martina Heideggera, Jacquesa Derridy i Richarda Rorty'ego.

Hermeneutyczny komunizm pomija ideał rozwoju i ogólne wezwanie do rewolucji; opiera się raczej na interpretacji niż na prawdzie i okazuje się bardziej elastyczny w różnych kontekstach. Komunizm hermeneutyczny motywuje do oporu wobec nierówności kapitalizmu, ale jednocześnie interweniuje przeciwko przemocy i autorytaryzmowi, podkreślając interpretacyjny charakter prawdy. Podobnie do dobrze znanej pracy Vattimo i Zabali na temat osłabienia religii, komunizm hermeneutyczny realizuje w pełni transformacyjny, politycznie skuteczny potencjał myśli marksistowskiej.