Henry 'Chips' Channon: Dzienniki (tom 1) - 1918-38

Opinie czytelników

Książka jest pamiętnikiem Chipsa Channona, Amerykanina, który został brytyjskim politykiem, oferując szczegółowy wgląd w społeczeństwo wyższej klasy i politykę Anglii początku XX wieku. Recenzje wskazują, że choć pamiętnik jest fascynujący ze względu na kontekst i wgląd w dynamikę społeczną, często brakuje mu głębi i jest naznaczony próżnością i powierzchownością autora. Doprowadziło to do mieszanych uczuć wśród czytelników zarówno w odniesieniu do jego wartości rozrywkowej, jak i historycznych spostrzeżeń.

⬤ Zapewnia fascynujący wgląd w brytyjskie wyższe sfery i życie polityczne na początku XX wieku.
⬤ Dobrze napisane i szczegółowe wpisy do dziennika, które oferują wewnętrzną perspektywę.
⬤ Wciągająca dla osób zainteresowanych obyczajami społecznymi i polityką epoki.
⬤ Nieocenzurowana publikacja oferuje niefiltrowany wgląd w życie i myśli autora.
⬤ Dobry stan i szybka obsługa zgłaszane przez wielu kupujących.

⬤ Autor jest przedstawiany jako próżny, powierzchowny i zaabsorbowany sobą, co może frustrować czytelników.
⬤ Wiele obserwacji jest uważanych za subiektywne, złośliwe i pozbawione cennego historycznego wglądu.
⬤ Dziennik staje się nużący z powodu powtarzających się nazwisk i opisów wydarzeń społecznych.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali treść za nudną, a ciężar książki za uciążliwy.
⬤ Poglądy polityczne autora mogą wydawać się przestarzałe lub problematyczne.

(na podstawie 98 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Henry 'Chips' Channon: The Diaries (Volume 1) - 1918-38

Zawartość książki:

Bestsellerowe wydanie niezwykłych pamiętników Chipsa Channona.

Urodzony w Chicago w 1897 roku "Chips" Channon osiedlił się w Anglii po Wielkiej Wojnie, wżenił się w niezwykle bogatą rodzinę Guinnessów i pełnił funkcję konserwatywnego posła w Southend-on-Sea od 1935 roku do swojej śmierci w 1958 roku. Jego kariera nie wyróżniała się niczym szczególnym. Jego pamiętniki wręcz przeciwnie. Eleganckie, plotkarskie i wredne, są nieskrępowanymi obserwacjami człowieka, który był wszędzie i znał wszystkich. Niezależnie od tego, czy opisuje wybryki londyńskiego społeczeństwa w latach międzywojennych, czy narastający skandal wokół jego bliskich przyjaciół Edwarda VIII i Wallis Simpson podczas kryzysu abdykacyjnego, czy też nastroje w Izbie Gmin w okresie poprzedzającym kryzys monachijski, jego wyczucie dramatyzmu i oko do wymownych szczegółów są niezrównane. Są to pamiętniki, które ożywiają całą epokę.

Mocno skrócone i ocenzurowane wydanie pamiętników zostało opublikowane w 1967 roku. Dopiero teraz, sześćdziesiąt lat po śmierci Chipsa, można podzielić się obszernym tekstem.