Hard Crowd - Eseje z lat 2000-2020

Opinie czytelników

Zbiór esejów Rachel Kushner „The Hard Crowd” prezentuje jej różnorodne zainteresowania i unikalne doświadczenia, łącząc osobiste anegdoty z refleksjami na temat literatury, sztuki i społeczeństwa. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej żywy sposób pisania i wciągającą fabułę, szczególnie w utworach takich jak ten o wyścigu motocyklowym Baja, inni uważają niektóre eseje za nierówne, a niektóre treści za nieprzystępne. Ogólnie rzecz biorąc, książka prezentuje szereg wciągających narracji, ale otrzymuje mieszane opinie na temat jej spójności i głębi.

⬤ Oszałamiający, przejrzysty styl pisania
⬤ porywające osobiste historie
⬤ różnorodne tematy, od sztuki po osobiste doświadczenia
⬤ wnikliwe refleksje na wyjątkowe tematy
⬤ wiele esejów jest fascynujących i prowokujących do myślenia
⬤ pokazuje talent literacki i zróżnicowane słownictwo Kushnera.

⬤ Niespójna jakość esejów
⬤ niektóre tematy mogą wydawać się niejasne lub zbyt intelektualne dla ogółu czytelników
⬤ niektóre eseje mogą być postrzegane jako samolubne lub pozbawione głębi
⬤ niektóre anegdoty są uważane za nieprawdopodobne lub powierzchowne
⬤ czytelnicy stwierdzili, że brakuje mu jednoczącego tematu lub „duszy”.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Hard Crowd - Essays 2000-2020

Zawartość książki:

Zbiór spektakularnych esejów o polityce i kulturze od nominowanej do nagrody Bookera autorki The Mars Room.

Rachel Kushner to pisarka znana ze swoich „umiejętności, ambicji i zabójczego instynktu” (John Powers, Fresh Air). W „The Hard Crowd” zebrała wybór swoich tekstów z ostatnich dwudziestu lat, które poruszają najbardziej palące kwestie polityczne, artystyczne i kulturowe naszych czasów - i oświetlają tematy i rzeczywiste tereny, które leżą u podstaw jej fikcji.

W dziewiętnastu ostrych jak brzytwa esejach, The Hard Crowd obejmuje dziennikarstwo literackie, wspomnienia, krytykę kulturową oraz pisanie o sztuce i literaturze, w tym fragmenty o Jeffie Koonsie, Denisie Johnsonie i Marguerite Duras. Kushner zabiera nas w podróż przez palestyński obóz dla uchodźców, nielegalny wyścig motocyklowy przez półwysep Baja, strajki w fabrykach Fiata w latach 70-tych, jej miłość do klasycznych samochodów i młode życie na scenie muzycznej jej rodzinnego miasta, San Francisco. Ostatni, tytułowy esej jest jej manifestem na temat nostalgii, zagłady i pisania.

Te utwory, nowe i stare, są elektryczne, fosforyzujące i żywe, i dają możliwość obserwowania ewolucji i zakresu jednej z najbardziej olśniewających i nieustraszonych pisarek na świecie.