Ocena:
Książka „The Borders of Dominicanidad” autorstwa Lorgii Garcíi-Peñy spotkała się z niezwykle pozytywnymi opiniami czytelników, w szczególności za kompleksową i przełomową eksplorację historycznych relacji Dominikany i Haiti. Krytycy chwalą jej dobrze zbadaną treść i wciągający styl pisania, który rzuca wyzwanie dominującym narracjom historycznym i odzyskuje zmarginalizowane głosy. Wielu uważa ją za niezbędną lekturę dla tych, którzy studiują dominikańską tożsamość, rasę i historię Karaibów.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ podważa dominujące narracje
⬤ dokładne badania z wykorzystaniem oryginalnych i wcześniej niezbadanych archiwów
⬤ zapewnia niezbędną perspektywę na historię Dominikany i Haiti
⬤ polecana dla środowisk akademickich i ogółu czytelników
⬤ inspiruje do krytycznego myślenia o tożsamości i dynamice władzy.
⬤ Niektóre negatywne recenzje wydają się wynikać z kontrowersyjnych perspektyw dotyczących rasy i tożsamości
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać akademickie podejście za trudne bez uważnej lektury
⬤ istnieją wzmianki o wrogości wobec książki ze strony niektórych odbiorców.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
The Borders of Dominicanidad: Race, Nation, and Archives of Contradiction
W The Borders of Dominicanidad Lorgia Garc a-Pe a bada sposoby, w jakie oficjalne narracje i historie były rzutowane na rasistowskie dominikańskie ciała jako sposób na utrzymanie granic narodu.
Garc a-Pe a konstruuje genealogię dominikanizmu, która podkreśla, w jaki sposób Afro-Dominikańczycy, etniczni Haitańczycy i Dominikańczycy mieszkający za granicą zakwestionowali te dominujące narracje i ich brutalne, uciszające i wykluczające skutki. Koncentrując się na roli amerykańskiego imperializmu w wyznaczaniu rasowych granic między Haiti, Dominikaną i Stanami Zjednoczonymi, analizuje muzyczne, wizualne, artystyczne i literackie reprezentacje fundamentalnych momentów w historii Republiki Dominikańskiej: zabójstwo trzech dziewczynek i ich ojca w 1822 roku; kryminalizacja praktyk afro-religijnych podczas okupacji USA w latach 1916-1924; masakra ponad 20 000 osób na granicy dominikańsko-haitańskiej w 1937 roku; oraz trzęsienie ziemi na Haiti w 2010 roku.
Garc a-Pe a rozważa również współczesne pojawienie się szerszej dominikańskiej świadomości wśród artystów i intelektualistów, która oferuje alternatywne perspektywy dla pytań o tożsamość, a także środki, dzięki którym głosy długo milczących Dominikańczyków stają się słyszalne.
