Gosposia i profesor

Opinie czytelników

The Housekeeper and the Professor autorstwa Yoko Ogawy to przejmująca eksploracja pamięci, rodziny i matematyki poprzez przeplatające się losy bezimiennej gosposi, genialnego matematyka z 80-minutową pamięcią i jej młodego syna. Powieść pięknie ukazuje delikatne więzi powstałe między bohaterami, gdy radzą sobie z wyjątkowymi wyzwaniami i wspólnymi zainteresowaniami matematycznymi, ostatecznie ilustrując tematy miłości, straty i koncepcji rodziny.

Książka charakteryzuje się elegancką prozą i bogatym rozwojem postaci, przedstawiając złożone ludzkie emocje i relacje z wrażliwością i głębią. Czytelnicy doceniają płynną integrację pojęć matematycznych z narracją, wzbogacając emocjonalne doświadczenie i oferując wgląd w piękno matematyki. Tłumaczenie jest dobrze wykonane, co poprawia wrażenia z lektury. Ogólnie rzecz biorąc, wiele recenzji podkreśla ciepło, serce i nawiedzające piękno tej historii.

Niektórzy czytelnicy uznali brak głębi w postaciach drugoplanowych i historiach pobocznych za rozczarowujący, podczas gdy prostota narracji może wydawać się niewystarczająca dla tych, którzy szukają bardziej złożonych wątków. W kilku krytycznych komentarzach wspomniano o błędach edycyjnych w wersjach elektronicznych, które pogorszyły wrażenia z lektury. Co więcej, niektórzy z nich radzili, że czytelnicy, którzy nie są zainteresowani matematyką, mogą mieć trudności z połączeniem się z niektórymi elementami historii.

(na podstawie 641 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Housekeeper and the Professor

Zawartość książki:

The Housekeeper and the Professor Yoko Ogawy to czarująca opowieść o tym, co to znaczy żyć w teraźniejszości i o ciekawych równaniach, które mogą stworzyć rodzinę.

On jest genialnym profesorem matematyki z osobliwym problemem - od czasu urazu głowy żyje z zaledwie osiemdziesięcioma minutami pamięci krótkotrwałej.

Ona jest bystrą młodą gosposią - z dziesięcioletnim synem - która została zatrudniona do opieki nad profesorem.

Każdego ranka, gdy profesor i gosposia poznają się na nowo, rodzi się między nimi dziwna i piękna relacja. Choć profesor nie może długo przechowywać wspomnień (jego mózg jest jak taśma, która zaczyna się kasować co osiemdziesiąt minut), jego umysł wciąż żyje eleganckimi równaniami z przeszłości. A liczby, w całym swoim porządku, ujawniają zarówno gospodyni, jak i jej młodemu synowi poetycki świat. Profesor jest w stanie odkryć powiązania między najprostszymi wielkościami - takimi jak rozmiar buta gospodyni - a wszechświatem w ogóle, zbliżając ich życie do siebie coraz bardziej i głębiej, nawet gdy jego pamięć zanika.