Gość Draculi

Opinie czytelników

Dracula's Guest to zbiór opowiadań autorstwa Brama Stokera, w tym tytułowe opowiadanie, które często uważane jest za fragment słynnej powieści Dracula. Antologia zawiera szereg opowieści, które łączą horror, napięcie i lekcje moralne, pokazując umiejętności opowiadania historii Stokera poza jego dobrze znaną twórczością.

Zbiór zawiera wciągające historie, które przywołują atmosferę i napięcie, przemawiając do fanów gotyckiego horroru. Postacie są dobrze rozwinięte, a fabuły zawierają zwroty akcji i lekcje moralne. Czytelnicy doceniają wszechstronność Stokera i jego umiejętność budowania napięcia. Książka jest postrzegana jako wartościowy dodatek dla fanów Stokera i klasycznej literatury grozy.

Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani formatowaniem wydania Kindle, które utrudniało rozróżnienie poszczególnych opowiadań. Pojawiły się również mieszane reakcje na siłę opowiadań, przy czym niektórzy uznali je za mniej przekonujące w porównaniu z Draculą. Brak odpowiedniego spisu treści i słabe formatowanie pogorszyły wrażenia z lektury. Dodatkowo, kilka opowiadań wydawało się pospiesznych lub przewidywalnych.

(na podstawie 223 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dracula's Guest

Zawartość książki:

Draculi, gotyckiej opowieści o wampirach Brama Stokera z 1897 roku, nie trzeba przedstawiać - od pokoleń hrabia z Transylwanii oczarowuje i zachwyca zarówno w programach nauczania, jak i na ekranach kin.

Niewielu fanów Draculi słyszało jednak o „Gościu Draculi”, krótkiej opowieści o Jonathanie Harkerze, który udaje się do Transylwanii i pada ofiarą strachów Nocy Walpurgii, gdy zatrzymuje się w Monachium. Niepublikowane aż do śmierci Stokera, kiedy to zostało zebrane w tomie opowiadań przez wdowę po nim, Florence, która ujawniła, że Stoker zamierzał, aby była to część otwierająca jego wielkie dzieło, Dracula's Guest to brakujący rozdział, który zachwyci wszystkich fanów „niebezpieczeństw związanych ze śniegiem, wilkami i nocą” Stokera.

„Najlepsza historia diablerii, jaką czytałem od wielu lat”. - Arthur Conan Doyle.