Głosy z zewnątrz, proszę

Oryginalny tytuł:

Outside Voices, Please

Zawartość książki:

W OUTSIDE VOICES, PLEASE Hsiung aranżuje symfonię głosów z przeszłości, teraźniejszości i prekognicji: czas (a wraz z nim historia) kompresuje się i rozszerza, tworząc długie sekwencje poetyckie przypominające dźwiękowe tereny Myung Mi Kima i dokumentalną poetykę C.D. Wrighta".

--Diana Khoi Nguyen.

W tym zmieniającym się zbiorze wierszy, prozy, scen, partytur, wykresów i map... Mówca Hsiunga wyłania się poprzez starcia języka i jego struktur - jego traumatycznej składni, jego kolonialistycznych słowników, jego obraźliwych uników, jego zaciemniającej korporacyjnej mowy, jego ksenofobii i patriarchalizmu, a także jego zdolności do palenia i oślepiania. Z pilnej konfrontacji z językiem, OUTSIDE VOICES, PLEASE wydaje zupełnie nowe zaproszenie do języka i poza język. --Lauren Russell.

Mówienie w OUTSIDE VOICES, PLEASE Hsiunga jest rodzajem choroby. Jakby wyłuskiwał coś z psychicznego, ksenofobicznego, (neo)kolonialnego gówna, jakim jest angielski. Jakby połknął historię i poruszył ją, poruszył, poruszył. --Aditi Machado.

OUTSIDE VOICES, PLEASE Hsiunga to gęsta synaptyka, satysfakcjonująca kaskada w ramach ograniczeń narzuconych przez nasze dobrze uświadomione, ale na wpół zrozumiałe systemy znaczenia, życia i tworzenia języka... Hsiung pokazuje nam, że samo połączenie ma wpływ, a każde spotkanie nas zmienia. Odczytywanie świata poprzez głosy z zewnątrz oznacza poczucie wyzwania, a także poczucie bycia widzianym. Czy jesteś gotowy, aby wejść? --Ginger Ko.

OUTSIDE VOICES, PLEASE przenosi przyziemną i intymną przemoc języka angielskiego jako osi na zewnątrz, gdzie rozgrywa się ona jako szarpanie, falowanie, bezlitośnie nagłe wersy, fragmenty i coś wystarczająco głośnego, by zakłócić przyzwoitość kolonializmu. --Raquel Salas Rivera.

Literatura faktu.