Głosy sprzeciwu: Esej

Opinie czytelników

Opinie użytkowników na temat książki Romili Thapar zawierają mieszankę silnego uznania dla jej spostrzeżeń na temat sprzeciwu w historii Indii i bardziej krytycznych poglądów dotyczących jej politycznej stronniczości i prezentacji. Podczas gdy wielu chwali wyrafinowane zrozumienie kultury przez Thapar i znaczenie sprzeciwu w demokracji, niektórzy recenzenci uważają, że treść jest motywowana politycznie z marksistowskim nastawieniem.

Książka jest uważana za wysoce stymulującą i wnikliwą, ukazującą głębokie zrozumienie przez Thapara indyjskiej kultury i roli sprzeciwu w kształtowaniu społeczeństwa. Jest chwalona za uporządkowane argumenty i znaczenie dla współczesnych kwestii, co czyni ją godną polecenia lekturą, szczególnie dla młodszego pokolenia.

Niektóre recenzje krytykują książkę za to, że jest motywowana politycznie i wypaczona ideologią marksistowską, sugerując, że czyta się ją bardziej jak fikcję niż historię. Ponadto istnieją obawy dotyczące wąskiego geograficznego skupienia się na niezgodzie, z pragnieniem szerszej, globalnej perspektywy, wraz z doniesieniami o niektórych uszkodzonych egzemplarzach.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Voices of Dissent: An Essay

Zawartość książki:

Napisana przez jednego z najbardziej znanych indyjskich intelektualistów publicznych, książka ta jest niezbędną lekturą dla każdego zainteresowanego fascynującą historią Indii, a także kierunkiem, w którym zmierza naród.

Ludzie spierają się od niepamiętnych czasów. Niezgoda jest częścią życia, ludzkiego doświadczenia. Obecnie żyjemy jednak w czasach, w których każda forma protestu w Indiach jest uznawana za antyindyjską i spotyka się z argumentami, że sama koncepcja niezgody została zaimportowana do Indii z Zachodu. Jak pokazuje Romila Thapar w swoim historycznym eseju, niezgoda ma długą historię na subkontynencie, nawet jeśli jej formy ewoluowały na przestrzeni wieków.

W Voices of Dissent: An Essay, Thapar przygląda się artykułowaniu sprzeciwu bez użycia przemocy i odnosi go do różnych kluczowych momentów w historii Indii. Zaczynając od czasów wedyjskich, zabiera nas od drugiego do pierwszego tysiąclecia pne, do pojawienia się grup, które wspólnie nazywano Shramanas - dżinistów, buddystów i adżiwików. Idąc dalej w czasie, bada również poglądy bhaktów i innych osób z XV i XVI wieku i doprowadza nas do ważnego momentu sprzeciwu, który pomógł ustanowić wolne i demokratyczne Indie: Satyagraha Mahatmy Gandhiego. Następnie Thapar umieszcza w kontekście niedawne pokojowe protesty przeciwko nowemu, kontrowersyjnemu indyjskiemu prawu obywatelskiemu, utrzymując, że sprzeciw w naszych czasach musi sprzeciwiać się niesprawiedliwości i wspierać prawa demokratyczne, aby społeczeństwo mogło się zmienić na lepsze.