Geneza tajemnicy: O interpretacji narracji

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wnikliwą krytykę technik opowiadania historii, szczególnie w kontekście Ewangelii. Zwrócono uwagę na jej przejrzystość i przystępność, dzięki czemu złożone idee teorii narracji są zrozumiałe dla szerokiego grona odbiorców. Podkreśla się zręczną prozę autora i cenne zasoby książki dla pisarzy i teorii literatury.

Jasny przekaz złożonych idei, cenny dla pisarzy, wnikliwa krytyka złożoności narracji, przystępny dla szerokiego grona odbiorców, doskonała proza, służy jako świetne źródło zrozumienia teorii narracji i koncepcji biblijnych.

Brak uwag w recenzjach.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Genesis of Secrecy: On the Interpretation of Narrative

Zawartość książki:

Frank Kermode od dawna zajmuje wyróżniające się miejsce wśród współczesnych krytyków. Wnosi do studiów nad literaturą subtelną i świeżą inteligencję krytyczną, która zawsze jest bogato sugestywna, nigdy modna. Oferuje tutaj eleganckie w koncepcji i stylu badanie sztuki interpretacji. Jego tematem są po prostu znaczenia; jak są ujawniane i jak są ukrywane.

Opierając się na czcigodnej tradycji interpretacji biblijnej, Kermode analizuje niektóre enigmatyczne fragmenty i epizody w Ewangeliach. Z jego lektury wyłaniają się pomysły na temat tego, co sprawia, że interpretacja jest możliwa - a często niemożliwa. Rozważa sposoby, w jakie narracje nabierają nieprzejrzystości i pyta, czy istnieją metody odróżnienia wszystkich możliwych znaczeń od znaczenia centralnego, które nadaje historii jej strukturę. Stawia pytania dotyczące interpretacji pojedynczych tekstów w odniesieniu do ich kontekstu w dziele pisarza i tradycji; rozważa szczególne problemy interpretacyjne narracji historycznej; i próbuje powiązać działania interpretatora z interpretacją szerzej rozumianą jako sposób życia w świecie.

Omawiając ewangelie, pan Kermode dotyka takich dzieł literackich, jak przypowieści Kafki, Ulisses Joyce'a, powieści Henry'ego Jamesa i Krzyk Lota 49 Pynchona. Pokazując związki między interpretacją religijną a krytyką literacką, wzbogacił obie dziedziny.