Ocena:
Książka prezentuje twórczość poetycką Pauline Johnson, podkreślając jej wkład w literaturę kanadyjską z tematami nacjonalizmu, środowiska naturalnego i narracji historycznych. Podczas gdy niektórzy chwalą jej angażującą poezję i reprezentację kulturową, inni krytykują niektóre aspekty jej wierszy jako banalne.
Zalety:⬤ Bogata w kanadyjskie tematy i obrazy.
⬤ Skutecznie oddaje kanadyjski nacjonalizm i tożsamość.
⬤ Różnorodność tematów i stylów, w tym natura i lokalna historia.
⬤ Wysoki szacunek dla Pauline Johnson jako znaczącej postaci w kanadyjskiej literaturze.
⬤ Inspiruje do doceniania kanadyjskich krajobrazów i dziedzictwa.
⬤ Niektóre wiersze uważane za banalne lub pozbawione głębi.
⬤ Krytyka dotycząca wykorzystywania indiańskiego dziedzictwa w jej występach.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy mogą uznać jej poezję za pasującą do tradycyjnej formy epickiej.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Flint and Feather (1913) to zbiór wszystkich wierszy E. Pauline Johnson. Uznawana za jedną z czołowych kanadyjskich poetek swoich czasów, Johnson była płodną pisarką, której prace zgłębiały jej dziedzictwo Mohawk, rzucając jednocześnie światło na rasizm i prześladowania, z którymi borykają się rdzenni mieszkańcy całej Ameryki Północnej.
"Liryczny wers tutaj jest jak 'pióro unoszące się na niebie, / Żeglujące w letnim powietrzu'. A jednak to pióro może być orlim pióropuszem, który wieńczy głowę wodza wojowników; tak więc zarówno krzemień, jak i pióro noszą znak mojej krwi Mohawków". Tak stwierdza Johnson w przedmowie do swoich wierszy Flint and Feather, zbioru, który oddaje nie tylko jej zakres jako poetki w zgodzie z tradycją romantyczną, ale także jej dualistyczne poczucie tożsamości jako kobiety z Mohawk i angielskiego dziedzictwa. Kładąc nacisk na to pierwsze, Johnson, która nosiła również imię Tekahionwake, jej pradziadka, przyjmuje postać indiańskiej żony, która patrząc, jak jej ukochany odchodzi, zastanawia się, co będzie "cierpiał z ręki białego człowieka". W strachu, w gniewie, w desperacji, głosi: "Z prawa, z urodzenia, my Indianie posiadamy te ziemie, / Chociaż głodzony, zmiażdżony, splądrowany, leży nasz naród nisko...". W obliczu porażki oferuje poezję w zgodzie z "duchem na brzegu", głosami, które słyszymy, "gdy północne świece rozświetlają północne niebo". Głos Johnson jest więc zarówno głosem oporu, jak i żałoby, jej pieśń jest pieśnią krainy równin i rzek, pól, które czekają na żniwa pomimo "wścibskiej wrony pilota", której "złodziejskie naloty" zstępują "(a)w czasie łuskania".
Dzięki pięknie zaprojektowanej okładce i profesjonalnemu składowi manuskryptu, to wydanie Flint and Feather E. Pauline Johnson to klasyka literatury kanadyjskiej w nowej odsłonie dla współczesnych czytelników.
