Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
The Physiology of the Employee
O ile Honor de Balzac w swoim Traktacie o eleganckim życiu zajął się jednym z kluczowych filarów nowoczesności - modą samą w sobie - o tyle w swojej Fizjologii pracownika bada inny, równie potężny kamień węgielny współczesnej ery: biurokrację oraz wszystkie trybiki i koła, z których się ona składa. Na długo przed tym, jak Franz Kafka opisał koszmarną metafizykę biurowej biurokracji, Balzac podjął się własnej eksploracji pełnego kurzu, dusznego środowiska upychacza papieru we wszystkich jego rolach i przebraniach.
Biurokracja, jak ją zdefiniował: gigantyczna władza wprawiana w ruch przez karły. W tym przewodniku, opublikowanym do masowej konsumpcji w 1841 roku, klasyczny temat melodramatycznej ambicji Balzaca rozgrywa się w ograniczonej, nieoddychającej przestrzeni proto-kubika, przefiltrowanej przez ograniczoną skalę kieszonkowego podręcznika. Wzór dla późniejszych powieści, takich jak Biurokraci, i jeden z pierwszych znaczących tekstów poruszających rosnącą rolę biurokraty, ta fizjologia czyta się jak ptasi przewodnik terenowy w prezentacji różnych klasyfikacji pracownika biurowego, od stażysty po urzędnika (wszystkie dziesięć gatunków, od Dappera przez Bootlickera po Drudgera) po kierownika biura, kierownika działu, chłopca biurowego i emeryta.
Nazwy stanowisk mogą się zmieniać na przestrzeni lat, a pchanie papieru być może ewoluowało w przekazywanie wiadomości e-mail, ale taksonomia pozostaje taka sama. W naszym XXI-wiecznym kryzysie zatrudnienia praca nadal jest formą waluty, a pytanie brzmi: kiedy nadejdzie czas odejścia?
