Philosophy and Happiness: How Philosophy Can Bring Felicity
Wielu filozofów wierzy, że ludzie zostali stworzeni do bycia szczęśliwymi. Epiktet napisał, że ludzie powinni być szczęśliwi, ponieważ Bóg ich takimi stworzył - ich życie powinno być wolne od przeszkód i ograniczeń.
John Locke wierzył, że szczęście jest nieuniknionym towarzyszem świadomości. Jednak filozofowie wierzyli również, że szczęście wymaga wiedzy i wysiłku. Coleridge napisał, że ludzie są tym, co wiedzą, co dla filozofa jest źródłem szczęścia.
To wiedza, którą posiadają ludzie, kształtuje ich postawy, które są podstawą szczęścia. Dla filozofów szczęście również wymaga wysiłku - ludzie zostali do niego stworzeni, ale nie dzięki niemu.
Cyceron w swoich Dysputach tuskulańskich napisał, że szczęśliwe życie spoczywa wyłącznie na ludziach - ludzie są odpowiedzialni za własne szczęście, Szekspir napisał, że nie ma nic ani dobrego, ani złego, ale myślenie czyni to takim, Boecjusz napisał, że nic nie jest nieszczęśliwe, chyba że ludzie tak myślą, a Seneka napisał, że świat jest taki, jakim go uczynimy. Szczęście jest zatem sztuką, której należy się nauczyć i którą należy praktykować, aby ją osiągnąć.
Filozofia i szczęście przedstawia wiedzę, która według filozofów przynosi szczęście. Niektóre tematy książki obejmują los i szczęście (żaden człowiek nie jest szczęśliwy, dopóki nie umrze, do tego czasu tylko szczęście), wysiłek i szczęście (świat jest taki, jakim go czynimy, więc kieruj się dobrymi osądami i uczyń go miejscem, które przynosi radość), cel i szczęście (bądź statkiem ze sterem), uznanie i szczęście (każdy może wybrać, czy chce widzieć szklankę do połowy pustą, czy do połowy pełną - doceniaj każdy tom) oraz fortunę i szczęście (hdokonuj właściwych osądów zewnętrznych i nie inwestuj w koło fortuny).
