Esther Ross, mistrzyni plemienia Stillaguamish

Opinie czytelników

Recenzje filmu „Esther Ross: Stillaguamish Champion” podkreślają niezwykłe życie i dziedzictwo Esther Ross, podkreślając jej rolę jako aktywistki i orędowniczki praw rdzennych Amerykanów. Czytelnicy znajdują inspirację w jej historii, szczególnie ci, którzy mieli z nią osobiste powiązania. Książka jest chwalona za szczegółowy opis jej zmagań i osiągnięć, chociaż może pojawić się pewna krytyka dotycząca niektórych decyzji dotyczących treści.

⬤ Inspirujący opis życia i spuścizny Esther Ross.
⬤ Zapewnia szczegółowy wgląd w jej aktywizm i wyzwania, przed którymi stanęła.
⬤ Osobiste relacje czytelników zwiększają emocjonalny wpływ książki.
⬤ Wezwania do wykorzystania książki w placówkach edukacyjnych w celu szerzenia świadomości.

⬤ Niektórzy czytelnicy wspominają o braku kompleksowego kontekstu historycznego dotyczącego niektórych wydarzeń.
⬤ Książka może zagłębiać się w krytykę i dyskusje, które niektórzy czytelnicy uważają za niepotrzebne.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Esther Ross, Stillaguamish Champion

Zawartość książki:

„O Boże, nadchodzi Esther Ross”. Tak witali ją członkowie Kongresu Stanów Zjednoczonych podczas jej wielokrotnych podróży do Kapitolu w imieniu Indian Stillaguamish.

Wytrwała i pełna pasji odmowa Esther Ross porzucenia swojej sprawy zaowocowała federalnym uznaniem plemienia Stillaguamish w 1976 roku. Jej wysiłki na rzecz Indian północno-zachodniego Pacyfiku na szczeblu federalnym, stanowym i lokalnym doprowadziły nie tylko do odrodzenia Stillaguamish, ale także do reform politycznych mających wpływ na wszystkie plemiona indiańskie. W tym rzadkim, dogłębnym portrecie współczesnej amerykańskiej Indianki, Robert H.

Ruby i John A. Brown dokumentują życie i osiągnięcia Ross.

Na przełomie XIX i XX wieku plemię Stillaguamish, położone nad Puget Sound w stanie Waszyngton, niemal całkowicie zniknęło. Bez organizacji i systemu komunikacji, członkowie plemienia rozproszyli się. Desperacko szukając pomocy, pozostali przy życiu członkowie poprosili Ross, młodą, dobrze wykształconą potomkinię Stillaguamish i Norwega, o pomoc w dochodzeniu roszczeń za utracone ziemie i usługi rządowe.

Przez pięćdziesiąt lat prowadziła wytrwałą kampanię, w dużej mierze samodzielnie obsadzoną i finansowaną. Pomimo problemów osobistych, barier kulturowych i niechęci niektórych członków plemienia, Ross odniosła sukces, ale ostatecznie została zmuszona do opuszczenia plemiennego przywództwa.