Eseje zebrane: Tom III

Opinie czytelników

Zebrane eseje profesora Hayma Soloveitchika, obejmujące 50 lat jego pracy, są chwalone za ich głębię i rozległość, obejmując istotne tematy w historii halachicznej i zapewniając rygorystyczną analizę. Recenzje podkreślają rozległe badania zarówno tekstów halachicznych, jak i niehalachicznych, zawiłe dyskusje dotyczące prawa żydowskiego oraz rygor naukowy prezentowany w tomach, zwłaszcza w tomie 2 i 3.

Głęboka i rozległa wiedza zademonstrowana w esejach.

Wnikliwa analiza halachy i kontekstu historycznego, w tym szczegółowe przykłady, takie jak rola wina w średniowiecznym społeczeństwie.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Collected Essays: Volume III

Zawartość książki:

Kontynuując swój wkład w średniowieczną żydowską historię intelektualną, Haym Soloveitchik skupia się tutaj na radykalnym ruchu pietystycznym chasydów aszkenazyjskich i jego głównym dziele literackim, Sefer Hasidim, oraz na pismach i osobowości prowansalskiego komentatora Ravada z Posqui�res.

W obu obszarach Soloveitchik podważa poglądy głównego nurtu, aby zapewnić nowe zrozumienie średniowiecznej myśli żydowskiej. Niektóre z esejów są poprawionymi i zaktualizowanymi wersjami wcześniej opublikowanych prac, a niektóre są zupełnie nowe, ale we wszystkich Soloveitchik rzuca wyzwanie panującym poglądom, aby zapewnić nowe zrozumienie średniowiecznej myśli żydowskiej.

Sekcja poświęcona Sefer Hasidim gromadzi ponad pół wieku pism Soloveitchika na temat niemieckiego pietyzmu, z których wiele pierwotnie ukazało się w mało znanych publikacjach, i dodaje dwa nowe eseje. Pierwszy z nich jest metodologicznym studium tego, jak czytać tę wymagającą pracę i objaśnieniem tego, co stanowi ważne historyczne wnioskowanie, podczas gdy drugi dokonuje przeglądu ważności socjologicznych i antropologicznych wniosków przedstawionych we współczesnej historiografii. Omawiając dorobek Ravada, Soloveitchik kwestionuje powszechne przekonanie, że głównym osiągnięciem Ravada był jego komentarz do Miszne Tora Majmonidesa; jego komentarz do Talmudu, jak twierdzi, miał znacznie większe znaczenie i był jego prawdziwym arcydziełem.

Dodaje również nowe studium, które koncentruje się na zajadłości między Rawadem, jako nisko urodzonym geniuszem z Posqui�res, a R. Zerahyah ha-Levi z Lunel, który należał do żydowskiej arystokracji Langwedocji, i rozważa implikacje tej relacji.