Egzorcyzmując terror: Niewiarygodny, niekończący się proces generała Augusto Pinocheta

Opinie czytelników

Książka oferuje osobistą relację z reżimu Pinocheta w Chile, podkreślając emocjonalne i historyczne znaczenie wydarzeń. Chociaż jest dobrze napisana i oddaje cierpienie doświadczane przez Chilijczyków, może nie zadowolić tych, którzy szukają czysto faktograficznego opisu polityki Pinocheta.

⬤ Osobista perspektywa autora, który przeżył te wydarzenia.
⬤ Wciągająca narracja, która oddaje emocjonalne doświadczenia reżimu.
⬤ Ważny kontekst historyczny i wkład w dyskusję na temat przeszłości Chile.
⬤ Niektóre fragmenty są bardzo dobrze napisane i prowokują do myślenia.

⬤ Ograniczony zakres dla czytelników poszukujących ściśle opartego na faktach opisu polityki Pinocheta.
⬤ Zaczyna się mocno, ale może nie zagłębiać się w temat.
⬤ Emocjonalne uprzedzenia mogą przyćmić obiektywną analizę historyczną.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Exorcising Terror: The Incredible Unending Trial of General Augusto Pinochet

Zawartość książki:

Znany autor Ariel Dorfman, który przez dwadzieścia pięć lat miał obsesję na punkcie złowrogiego cienia, jaki generał Pinochet rzucił na Chile i świat, śledził każdy zwrot akcji czteroletniego procesu w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Chile, a także w Stanach Zjednoczonych, kraju, który stworzył Pinocheta.

Opowiedziana jako trzymający w napięciu thriller, pełen dramatów sądowych i nagłych zwrotów fortuny, książka jednocześnie porusza niektóre z najbardziej palących współczesnych kwestii, które stały się jeszcze bardziej naglące po atakach terrorystycznych z 11 września 2001 roku. Jakie są granice suwerenności narodowej w globalizującym się świecie? W jaki sposób coraz bardziej połączony świat osądza zbrodnie popełnione przeciwko ludzkości? Jaką rolę w walce o nowy system sprawiedliwości odgrywają pamięć, ból i prawa ocalałych? Ale przede wszystkim autor, uważnie wsłuchując się w głosy wielu ofiar Pinocheta, bada, w jaki sposób możemy oczyścić się z terroru i strachu po traumie, i pyta, czy możemy budować pokój i pojednanie bez stawienia czoła burzliwej i przewrotnej przeszłości.