Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Rozgrywająca się w ostatnich latach XVI wieku powieść Cautivos jest medytacją na temat pisania, pisarzy i kreatywności. Co więcej, ta krótka powieść opowiada o uwięzieniu, zarówno umysłu, jak i ciała, a zatem także o wyzwoleniu. Tak wtedy, jak i teraz, islam i chrześcijaństwo były w konflikcie, kobiety odgrywały nowe role, a więzienie lub coś gorszego było odpowiedzią społeczeństwa na wszystko, od morderstwa po sprzeciw.
Pisarz/aktywista Ariel Dorfman wyobraża sobie sceny z pikareskowego życia Miguela de Cervantesa, człowieka, który tak samo intensywnie zmagał się ze sprzecznościami ukrytymi w pisaniu fikcji - jak można napisać coś "prawdziwego", jeśli jest to oznaczone jako fikcja, ale w rzeczywistości jak można napisać coś "prawdziwego", jeśli nie jest to fikcja? -jak każdy pisarz, który podążył za nim w kolejnych stuleciach. Cervantes był oczywiście żołnierzem, szpiegiem i poszukiwaczem przygód, który w 1605 roku dał światu Don Kichota, często opisywaną jako pierwszą nowoczesną powieść, książkę, która wpłynęła na kulturę zachodnią być może bardziej niż jakakolwiek inna książka poza Biblią.
W Cautivos jesteśmy świadkami narodzin ducha Don Kichota de la Mancha: honorowej, choć skazanej na porażkę postaci, której losy odzwierciedlają losy samego Miguela de Cervantesa. Niewielu pisarzy pisało z większą miłością o swoich bohaterach niż Cervantes o swoim Kichocie i niewielu jest w stanie lepiej docenić duchową podróż samego Cervantesa niż Ariel Dorfman, który - podobnie jak Cervantes - był na przemian ścigany i traktowany przez tych, którzy mieli władzę.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)