Edukacja Thomasa Jeffersona

Opinie czytelników

Książka „Edukacja Thomasa Jeffersona” autorstwa Alana Taylora bada wizję Jeffersona dotyczącą edukacji w Wirginii, jego nieudane próby reform oraz szerszy kontekst niewolnictwa i społeczeństwa w jego czasach. Oferuje dogłębną analizę krajobrazu edukacyjnego Wirginii i tego, jak ideały Jeffersona często zderzały się z rzeczywistością. Chociaż książka jest bogata w szczegóły i kontekst historyczny, niektórzy czytelnicy mogą mieć trudności z jej śledzeniem ze względu na jej szeroki zakres.

⬤ Dobrze zbadane i pouczające informacje dotyczące wizji edukacyjnej Jeffersona i jej kontekstu społecznego.
⬤ Wciągający styl pisania z żywymi cytatami, które zanurzają czytelnika w historycznej narracji.
⬤ Oferuje unikalny wgląd w niepowodzenia planów Jeffersona i wpływ niewolnictwa na edukację w Wirginii.
⬤ Wartościowa lektura dla entuzjastów historii i zapewnia głębsze zrozumienie tematów edukacyjnych.

⬤ Zakres książki jest szeroki, co utrudnia niektórym czytelnikom śledzenie jej głównych punktów.
⬤ Niektórzy mogą uznać ją za wymagającą lekturę, jeśli oczekują standardowej biografii Jeffersona.
⬤ Portret Jeffersona może być sprzeczny z ustalonymi poglądami, co może negatywnie wpłynąć na wrażenia niektórych czytelników.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Thomas Jefferson's Education

Zawartość książki:

Na przemian zabawna i tragiczna, ta pięknie napisana historia ujawnia początki wielkiego uniwersytetu w dylematach niewolnictwa w Wirginii. Oferuje wnikliwy portret Thomasa Jeffersona osadzony w społecznej tkance podupadających plantatorów, zniewolonych czarnych rodzin rozdartych przez sprzedaż i jeżący włos na głowie kodeks męskiego honoru.

Jefferson, człowiek "zręcznych uników", który był zarówno dworski, jak i wycofany, starał się kontrolować swoją rodzinę i państwo ze swojej wyniosłej pozycji w Monticello. Nigdy nie był egalitarystą, za jakiego go uważamy, opowiadał się za emancypacją, ale wzbraniał się przed jej wdrożeniem, powierzając tę reformę następnemu pokoleniu. Oddany edukacji swoich wnuczek, akceptował jednak ich podporządkowanie męskiej kulturze.

Podczas rewolucji zaproponował edukację wszystkich białych dzieci w Wirginii, ale później zawęził swój cel do budowy elitarnego uniwersytetu.

W 1819 r. intensywne starania Jeffersona o państwowe wsparcie dla nowego uniwersytetu zakończyły się sukcesem.

Jego zamiarem było wykształcenie synów bogatych plantatorów, prawników i kupców z Wirginii, którzy mogliby następnie zdemokratyzować stan i z czasem pozbyć się niewolnictwa. Ale studenci uniwersytetu, po wchłonięciu tradycyjnych wad szlachty Wirginii, woleli je praktykować i bronić. Otwarty w 1825 r.

uniwersytet prawie upadł, gdy niesforni studenci znęcali się nad sobą nawzajem, zniewolonymi sługami i wykładowcami. Nadzieje Jeffersona na rozwój oświeconego przywództwa dla stanu zostały zawiedzione, a Wirginia zaostrzyła swoje przywiązanie do niewolnictwa w nadchodzących latach. Uniwersytet narodził się z wadami społeczeństwa niewolniczego.

Zamiast tego, to ukochane wnuczki Jeffersona kontynuowały jego wiarę w edukację, stając się oddanymi nauczycielkami nowego pokolenia kobiet.