Dyplomacja podstępem: Relacja o zdradzieckim postępowaniu rządów Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych

Opinie czytelników

Książka „Diplomacy by Deception” autorstwa dr Johna Colemana wywołała szeroki wachlarz reakcji czytelników. Wielu docenia obszerne badania i wgląd w rządowe i globalne spiski, podczas gdy inni krytykują ją za brak wiarygodnych źródeł i niską jakość pisania. Tematy oszustwa, manipulacji i wydarzeń historycznych są powszechne, z różnymi poglądami na temat dokładności i wiarygodności treści.

Wielu czytelników uważa, że książka zapewnia cenny wgląd w spiski, historyczne manipulacje i działania potężnych elit. Jest chwalona za to, że prowokuje do myślenia i jest dobrze zbadana, a niektóre sekcje są szczególnie godne uwagi, takie jak analiza niektórych wydarzeń historycznych. Książka służy jako sygnał ostrzegawczy dotyczący ingerencji rządu i rzeczywistości kryjącej się za narracjami głównego nurtu.

Krytycy podkreślają brak wiarygodnej dokumentacji i odniesień, słabą gramatykę i kwestie organizacyjne w tekście. Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że treść przypomina teorie spiskowe bez istotnych dowodów, a różne twierdzenia spotykają się ze sceptycyzmem. Ponadto, niektórzy uważają, że książce brakuje równowagi i przedstawia jednostronny pogląd na złożone kwestie.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Diplomacy By Deception: An account of the treasonous conduct by the governments of Britain and the United States

Zawartość książki:

Historia powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych to klasyczny przypadek dyplomacji opartej na oszustwie. Organizacja Narodów Zjednoczonych jest następcą nieistniejącej już Ligi Narodów, pierwszej próby ustanowienia jednego rządu światowego w następstwie paryskiej konferencji pokojowej, która dała początek traktatowi wersalskiemu.

Konferencja pokojowa rozpoczęła się w Wersalu we Francji 18 stycznia 1919 r., a wzięło w niej udział 70 delegatów reprezentujących międzynarodowych bankierów z 27 „zwycięskich” mocarstw sprzymierzonych. Faktem jest, że delegaci znajdowali się pod kierownictwem międzynarodowych bankierów od momentu, gdy zostali wybrani na delegatów, aż do powrotu do swoich krajów, a nawet długo po tym.

Powiedzmy sobie jasno, że konferencja pokojowa miała na celu wykrwawienie Niemiec na śmierć; chodziło o zabezpieczenie ogromnych sum pieniędzy dla międzynarodowych bankierów, którzy już zebrali nieprzyzwoite zyski obok straszliwych ofiar pięcioletniej wojny (1914-1919). W samej Wielkiej Brytanii zginęło 1 000 000 osób, a ponad 2 000 000 zostało rannych. Historyk wojenny Alan Brugar szacuje, że międzynarodowi bankierzy zarobili 10 000 dolarów na każdym żołnierzu poległym w bitwie. Życie jest tanie, jeśli chodzi o Komitet 300 bankierów Iluminatów-Rothschildów-Warburgów-Rezerwy Federalnej, którzy finansowali obie strony wojny.