Ocena:

Zbiór recenzji dotyczących dzieła Oscara Wilde'a „Dusza ludzka w socjalizmie”, podkreślających jego filozoficzne spostrzeżenia na temat socjalizmu i indywidualizmu, a także krytykujących jego idealizm i realizm, zwłaszcza w odniesieniu do współczesnego społeczeństwa.
Zalety:Książka jest chwalona za to, że prowokuje do myślenia, jest cytowalna i łatwa w czytaniu. Wielu recenzentów docenia indywidualistyczną perspektywę i artystyczne obawy Wilde'a, zauważając, że zapewnia ona głęboki wgląd w siebie i społeczeństwo. Jest uważana za trafną krytykę kapitalizmu i ma znaczenie historyczne, a niektórzy czytelnicy uważają ją za wyprzedzającą swoje czasy.
Wady:Krytycy twierdzą, że poglądy wyrażone w książce są nierealistyczne i zbyt idealistyczne, szczególnie biorąc pod uwagę dystans autora do współczesnych kontekstów społecznych. Niektórzy recenzenci wspominają o sprzecznościach w argumentach Wilde'a, a także o elitarnym tonie, który może podważać praktyczne wdrażanie idei socjalistycznych. Ponadto inni uważają, że dyskusje meandrują i brakuje im spójności.
(na podstawie 47 opinii czytelników)
The Soul of Man under Socialism
„Dusza człowieka w socjalizmie” to esej Oscara Wilde'a z 1891 r., w którym przedstawia on libertariański światopogląd socjalistyczny i krytykę dobroczynności.
Napisanie „Duszy człowieka” nastąpiło po nawróceniu się Wilde'a na filozofię anarchistyczną, po przeczytaniu dzieł Piotra Kropotkina. W „Duszy człowieka” Wilde argumentuje, że w kapitalizmie „”większość ludzi psuje swoje życie przez niezdrowy i przesadny altruizm, są zmuszeni, w rzeczy samej, tak je zepsuć", zamiast realizować swoje prawdziwe talenty, marnują swój czas na rozwiązywanie problemów społecznych spowodowanych przez kapitalizm, nie odrywając się od swojej wspólnej sprawy.
Tak więc troskliwi ludzie „”poważnie i bardzo sentymentalnie stawiają sobie za zadanie zaradzenie złu, które widzą w ubóstwie, ale ich środki zaradcze nie leczą choroby: jedynie ją przedłużają„”, ponieważ, jak to ujął Wilde, „”właściwym celem jest próba rekonstrukcji społeczeństwa na takiej podstawie, aby ubóstwo było niemożliwe„”. „”