Opinie czytelników
Podsumowanie:„Druga skóra” Kateriny Stoykovej to przejmujący zbiór wierszy, który bada złożoność i wstrząsające realia przemocy domowej. Poprzez swoje teksty autorka oferuje głęboki wgląd w utrzymujące się skutki traumy z dzieciństwa zarówno dla ofiar, jak i świadków przemocy, podkreślając podróż w kierunku zrozumienia i uzdrowienia.
Zalety:Książka jest chwalona za mocny i poetycki język, szczere przedstawienie bólu i emocjonalną głębię, jaką wnosi do tematu przemocy domowej. Recenzenci chwalą zdolność Stoykovej do wyrażania zmagań z tożsamością ofiar i spostrzeżeń zdobytych podczas dzielenia się bólem z innymi. Książka jest postrzegana jako otwierająca oczy lektura, która zachęca do rozmów na temat przemocy domowej, czyniąc ją wpływową i potrzebną.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za niezwykle ciężki i wymagający emocjonalnie, ponieważ wiersze zagłębiają się w brutalne realia przemocy domowej. Nie ma gwarantowanych szczęśliwych zakończeń, co może nie spodobać się każdemu, kto szuka bardziej podnoszącej na duchu narracji.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Second Skin
Zawartość książki:
Second Skin autorstwa Kateriny Stoykovej omawia okropności dorastania w warunkach przemocy domowej i skupia się na niektórych długoterminowych skutkach takiego wychowania. Ten zbiór poezji zawiera trzech głównych bohaterów - matkę, ojca i dziecko. Historia rodziny opowiedziana jest z perspektywy dziecka. Początkowo opublikowana w języku bułgarskim przez ICU Publishing, Second Skin spotkała się z szerokim uznaniem i uwagą, w tym grantem Komisji Europejskiej Creative Europe 2018 na przetłumaczenie i opublikowanie książki w języku angielskim. Po publikacji w Europie i premierze w Londynie, ICU Publishing i Accents Publishing nawiązały współpracę w celu dystrybucji książki w USA.
"Druga skóra" Kateriny Stoykovej to krótka, ale więcej niż wystarczająca książka. Jest więcej niż wystarczająca, aby ujawnić kwestię przemocy domowej, a wraz z nią strach jednego dziecka - strach każdego dziecka zmuszonego do kochania agresywnego rodzica. Druga skóra, którą nosisz, aby ukryć to, co dzieje się w domu; druga skóra, która nie może cię powstrzymać. Książka o poczuciu winy z powodu niezdolności do wybaczenia, o nienawiści do tego, który odszedł i zapomniał. Książka o dzieciach kulących się w zakamarkach własnej bezsilności, które trzydzieści lat później wciąż słyszą krzyki z drugiego pokoju. Trudna, prawdziwa i wyjątkowo ważna."
--Natalia Delewa.
"Witaj, horrorze" - to tytuł pierwszego wiersza. Rzadko widuje się tak bezkompromisowe zbiory poezji. Ten jest bezkompromisowy na trzech poziomach: po pierwsze, jest radykalny w swoim społecznym przesłaniu jako obciążający dokument przemocy wobec kobiet, przemocy domowej i wszelkiego okrutnego znęcania się, wołanie o świadomość i pilną zmianę polityczną; po drugie, jest bezkompromisowy dzięki poetyckiej sile języka i żywym metaforom; i po trzecie, dzięki starannie przemyślanemu, długo dojrzewającemu i koncepcyjnie uporządkowanemu korpusowi książki, który odważnie miesza formy prozy poetyckiej, konwencjonalnych wierszy, fragmentów."
--Petja Heinrich.
