Don't Let Me Be Lonely - amerykańska liryka

Opinie czytelników

„Don't Let Me Be Lonely” Claudii Rankine to wielogatunkowe dzieło poetyckie, które eksploruje głębokie tematy, takie jak samotność, amerykańska psychika po 11 września oraz egzystencjalne pytania o życie i śmierć. Książka charakteryzuje się unikalnym formatem łączącym poezję z prozą i innymi elementami, zapraszając czytelników do zaangażowania się w złożone emocje i współczesne kwestie. Podczas gdy wielu uznało ją za nawiedzająco piękną i prowokującą do myślenia, niektórzy krytykowali ją za to, że jest chaotyczna i trudna do zrozumienia.

⬤ Książka jest chwalona za piękne i przystępne pisanie, złożoną głębię emocjonalną i zdolność do poruszania trudnych tematów, takich jak samotność, rasa i 9/1
⬤ Wielu czytelników docenia jej innowacyjne podejście do wielu gatunków i głębię wglądu w ludzkie doświadczenia. Opisywana jest jako nawiedzająco piękna i wpływowa, z lirycznym, szczerym stylem, który rezonuje z czytelnikami.

Niektórzy czytelnicy uznali książkę za chaotyczną i trudną do śledzenia, czując, że brakuje jej spójności. Krytycy wspominali, że obszerne wykorzystanie pustych stron wydawało się marnotrawstwem i umniejszało ogólne wrażenia z lektury. Kilku recenzentów wyraziło frustrację z powodu pisarstwa, określając je jako irytujące lub przereklamowane, co sugeruje, że może nie spodobać się wszystkim odbiorcom.

(na podstawie 46 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Let Me Be Lonely - An American Lyric

Zawartość książki:

Oto dostępna po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii książka, w której Claudia Rankine po raz pierwszy rozwinęła formę „amerykańskiej liryki”, która sprawia, że jej nagrodzony Forward Prize zbiór Citizen jest tak charakterystyczny: oryginalne połączenie poezji, eseju lirycznego, fotografii i sztuki wizualnej, wirtuozersko wykorzystane.

Don't Let Me Be Lonely to medytacja Rankine na temat jaźni oszołomionej zamieszkami na tle rasowym, terroryzmem, depresją leczoną farmakologicznie i wszechobecnym wpływem telewizji. Napisana w czasie prezydentury George'a W.

Busha, w Ameryce wciąż otrząsającej się po atakach z 11 września 2001 r. i ruszającej na wojnę w Iraku, jest to dzieło z początku XXI wieku o wielkim dowcipie, inteligencji i głębi uczuć, z pilnymi lekcjami dla teraźniejszości.