Dociekania dotyczące zasad moralności

Opinie czytelników

Książka „An Enquiry Concerning the Principles of Morals” autorstwa Davida Hume'a jest znaczącym tekstem w zachodniej filozofii, charakteryzującym się badaniem przez Hume'a uczuć moralnych i ludzkiej psychologii. Niektórzy czytelnicy doceniają jego głębię i filozoficzne spostrzeżenia, podczas gdy inni zmagają się z jego starym stylem pisania i jakością produkcji, co prowadzi do mieszanych recenzji.

⬤ Wysoko ceniony za swoje filozoficzne spostrzeżenia i psychologię moralną.
⬤ Zawiera doskonałe wprowadzenie i podstawowe informacje, zwłaszcza wersję z przypisami autorstwa Toma Beauchampa, która jest chwalona za przejrzystość.
⬤ Tekst jest opisywany jako łatwy do odczytania ze względu na przyzwoity rozmiar czcionki i dobrą jakość papieru.
⬤ Ważny tekst w zachodniej filozofii, który stanowi podstawę do zrozumienia ludzkiej moralności.

⬤ Trudny do przeczytania ze względu na stary styl pisania i skomplikowany język.
⬤ Problemy z jakością produkcji, w tym błędy formatowania, brak dodatkowych informacji, takich jak rok publikacji i przypisy wymieszane w tekście.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest zbyt rozwlekła i nieodpowiednia dla osób, które chcą w prosty sposób poznać etykę.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

An Enquiry Concerning the Principles of Morals

Zawartość książki:

An Enquiry Concerning the Principles of Morals (EPM) to książka szkockiego filozofa oświecenia Davida Hume'a. Hume argumentuje w niej (między innymi), że fundamenty moralności leżą w uczuciach, a nie w rozumie.

An Enquiry Concerning the Principles of Morals (Dociekania dotyczące zasad moralności) to dociekania późniejsze w stosunku do Enquiry Concerning Human Understanding (EHU). W związku z tym jest często określane jako "drugie dochodzenie". Pierwotnie zostało opublikowane w 1751 roku, trzy lata po pierwszym dochodzeniu. 1) Hume po raz pierwszy omawia etykę w Traktacie o naturze ludzkiej (w Księdze 3 - "O moralności"). Później wyodrębnił i objaśnił idee, które zaproponował w swoim drugim Dochodzeniu. W swoim krótkim autobiograficznym dziele, My Own Life (1776), Hume stwierdza, że jego drugie Dociekanie jest "ze wszystkich moich pism, historycznych, filozoficznych lub literackich, nieporównywalnie najlepsze".

Podejście Hume'a w drugim Dochodzeniu jest w dużej mierze empiryczne. Zamiast rozpoczynać swoje moralne dociekania od pytań o to, jak powinna działać moralność, stara się przede wszystkim zbadać, w jaki sposób faktycznie dokonujemy osądów moralnych. Jak ujmuje to Hume:

Ponieważ jest to kwestia faktów, a nie abstrakcyjnej nauki, możemy spodziewać się sukcesu jedynie poprzez zastosowanie metody eksperymentalnej i wydedukowanie ogólnych maksym z porównania poszczególnych przypadków.

Co więcej, Hume twierdzi, że dostarcza naturalistycznego opisu moralności, przynajmniej w takim zakresie, w jakim jest ona czymś powszechnym wśród gatunku ludzkiego. Pisze on:

Jest prawdopodobne, że ostateczne zdanie, które orzeka, że postacie i czyny są sympatyczne lub odrażające, godne pochwały lub potępienia... zależy od jakiegoś wewnętrznego zmysłu lub uczucia, które natura uczyniła powszechnym w całym gatunku.

Kwestią sporną wśród uczonych zajmujących się Hume'em jest jednak to, czy ostatecznie Hume zamierza przedstawić normatywną teorię etyczną, a nie jedynie opisową teorię psychologii moralnej.