Do latarni morskiej

Opinie czytelników

„Do latarni morskiej” Virginii Woolf to złożona eksploracja wewnętrznych światów bohaterów, badająca relacje, czas i percepcję poprzez unikalny styl strumienia świadomości. Czytelnicy są często urzeczeni liryczną prozą i psychologiczną głębią, choć niektórzy uważają, że narracja jest meandryczna, a brak konwencjonalnej fabuły stanowi wyzwanie.

Styl pisania jest pięknie wykonany, z poetyckim językiem i głębokim psychologicznym wglądem w postacie. Wielu docenia skomplikowaną strukturę i głębię tematyczną, podkreślającą złożoność ludzkich relacji i percepcji. Książka jest często opisywana jako ważne modernistyczne dzieło, które zachęca do szerokiej refleksji i analizy.

Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest powolna, meandrująca i pozbawiona akcji lub wyraźnej fabuły, co czyni ją trudną lekturą. Styl strumienia świadomości może być dezorientujący i pojawiają się skargi na zawiłe dialogi wewnętrzne, które mogą wydawać się zbyt rozwlekłe lub abstrakcyjne. Kilku czytelników wyraziło opinię, że postacie są mniej wiarygodne lub sympatyczniejsze, co wpływa na ich zaangażowanie w fabułę.

(na podstawie 587 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

To the Lighthouse

Zawartość książki:

W Do latarni morskiej Virginia Woolf czerpie ze swoich doświadczeń z dzieciństwa, aby stworzyć autobiograficzną powieść o uniwersalnej tematyce; arcydzieło w tradycji Prousta i Joyce'a. Virginia Woolf była błyskotliwą powieściopisarką, płodną eseistką i recenzentką książek oraz pamiętnikarką.

Wraz z mężem Leonardem, Woolf założyła i prowadziła wydawnictwo Hogarth Press, które publikowało dzieła wpływowych modernistycznych pisarzy. W ciągu pierwszych pięciu lat opublikowali Katherine Mansfield, T.S. Eliota, E.M.

Forstera, Clive'a Bella, Rogera Fry'a i Zygmunta Freuda. Prześladujące pisarstwo Woolf, jej zwięzłe spojrzenie na kwestie feministyczne, artystyczne, historyczne i polityczne oraz jej rewolucyjne eksperymenty z punktami widzenia i strumieniem świadomości zmieniły bieg literatury.