Dni przeciwności - Powstanie Warszawskie 1944 r.

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Days of Adversity - The Warsaw Uprising 1944

Zawartość książki:

Niniejsza praca jest ponowną analizą decyzji dotyczących Powstania Warszawskiego w 1944 r. podjętych przez kierownictwo podziemnego Wojska Polskiego (AK), a także wątpliwych postaw wyższych dowódców polskich na emigracji w Londynie.

Pojawiają się pytania, czy powstanie było konieczne i dlaczego zostało tak źle przeprowadzone przez całkowicie obojętne dowództwo? Wyzwanie polega na tym, że polscy przywódcy w Warszawie i Londynie byli wyraźnie nieczuli. W Warszawie pozwolono na wybuch powstania, które od samego początku było skazane na porażkę z powodu słabego dowództwa. Sowieci nie tyle zdradzili Polaków, co zachowali się tak, jak zawsze zachowywali się wobec Polaków i Polski, czyli podstępnie i z wielkim oszustwem.

Dlaczego więc warszawscy Polacy powstali, gdy zostali zachęceni przez Sowietów? Polacy powinni byli wiedzieć, że to podstęp. Pomimo planów aliantów, aby wspierać takie powstania, jak to miało miejsce w Paryżu w sierpniu 1944 r., Armia Czerwona patrzyła, jak AK jest niszczona przez Niemców, aby oszczędzić sobie tej samej pracy. Gdy powstanie upadło, polscy przywódcy trafili do czegoś, co można nazwać jedynie łagodną niewolą, w porównaniu z losem setek tysięcy ich rodaków i kobiet, którzy zostali wypędzeni z Warszawy przez niemieckie siły zbrojne i wysłani do obozów koncentracyjnych, nielegalnych obozów jenieckich lub zmuszeni do niewolniczej pracy.

Na Zachodzie wyżsi rangą polscy dowódcy nie uważali 100% ofiar za niedopuszczalne, naciskając na alianckie loty w celu ponownego zaopatrzenia Warszawy. To bezduszne lekceważenie życia było częścią braku zrozumienia przez dowództwo realiów polskiej sytuacji w 1944 r.: wojna nie toczyła się o Polskę, ale o całkowite pokonanie Niemiec. Jeśli z tego wynikła polska wolność, to dobrze, w przeciwnym razie alianci nie zamierzali odwrócić się od ciągłego bombardowania Niemiec z powietrza, gdy alianci zmierzali na wschód i zachód w kierunku Niemiec.

Praca ta jest uzupełniona polskimi źródłami, a także wywiadami z pięcioma kobietami, które brały udział w Powstaniu Warszawskim jako młode kobiety i dziewczęta w 1944 roku. Panie te, obecnie w wieku 80 lat, uprzejmie zgodziły się na wywiady z autorem w Polsce w 2012 r.".