Dlaczego nazywamy ich liderami? Haniebny upadek amerykańskich standardów przywództwa. Brak uczciwości. Brak honoru. Brak wstydu.

Opinie czytelników

Książka „Why Do They Call Them Leaders” autorstwa Rande Somma krytycznie analizuje przywództwo w Ameryce, ujawniając rozbieżność między prawdziwym przywództwem a samolubnymi zachowaniami dominującymi w wielu organizacjach. Opierając się na swoim bogatym doświadczeniu korporacyjnym, Somma przedstawia konkretne przykłady słabego przywództwa, które przedkłada osobiste interesy nad wartości organizacyjne, wzywając do uczciwości i zmiany praktyk przywódczych.

Książka jest wnikliwa, prowokuje do myślenia i zawiera praktyczne przykłady związane z przywództwem, dzięki czemu jest przystępna i zrozumiała dla szerokiego grona odbiorców. Szczery styl Somma i doświadczenia z pierwszej ręki wzbogacają narrację. Zachęca aspirujących liderów do zachowania uczciwości i odpowiedzialności, służąc jako przewodnik mentorski dla osób pragnących poprawić swoją karierę.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać krytykę praktyk przywódczych za zbyt surową lub zniechęcającą, szczególnie ci, którzy są przyzwyczajeni do tradycyjnych stylów przywództwa. Dodatkowo, skupienie się na niepowodzeniach korporacji może sprawić, że niektórzy czytelnicy będą chcieli poznać więcej pozytywnych przykładów przywództwa.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Why Do We Call Them Leaders?: The disgraceful collapse of America's leadership standards. No integrity. No honor. No shame.

Zawartość książki:

Książka opowiada o kulturze przywództwa w dzisiejszej Ameryce, gdzie lider wybierający własny interes ponad swoje obowiązki i zobowiązania z czasem przekształcił się z wyjątku w normę.

Autor, Rande Somma, sugeruje, że takie osoby nie zasługują na miano jakiegokolwiek lidera. Bardziej odpowiednie byłoby określenie ich mianem oszustów.

Obecnie na rynku dostępnych jest wiele dobrych książek na temat przywództwa. Jednakże, dzięki osobistym doświadczeniom Rande, istnieje ogromna rozbieżność między słowami opisującymi to, co liderzy powinni robić, a ich rzeczywistym programem i zachowaniem... mówić to, co się mówi, a chodzić to, co się mówi.

Rande osobiście kierował międzynarodową firmą z listy Fortune 100, w której on i jego zespół zobowiązali się do osiągnięcia celów finansowych poprzez działanie zgodnie z podstawowymi wartościami firmy, w tym uczciwością i naszymi ludźmi, a nie poprzez ich ignorowanie. Wyniki firmy były wyjątkowe, ale co ważniejsze, ponieważ wyniki były uzasadnione.

Po objęciu stanowisk kierowniczych w wielu różnych organizacjach w roli nadzorcy, Rande zabiera czytelnika do sal posiedzeń zarządu i prywatnych rozmów, gdzie nieoczekiwanie odkrył, że to, czego doświadczył w firmie, którą kierował, było wyjątkiem i wcale nie było typowe.

Opierając się na obserwacjach Rande'a z biegiem czasu, prowadzi czytelnika przez logikę, w której dochodzi do wniosku, że „Źle” zmieniło się w „Źle, ale akceptowalne”, a w konsekwencji „Prawo” stało się jedynie niedogodnością, a może nawet zagrożeniem.

Tak więc, z powodu erozji standardów, oszuści należą do kategorii „wykwalifikowanych”. Oszuści nie mają problemu z przestrzeganiem obrzydliwych zachowań operacyjnych, ponieważ nie przywiązują wagi do uczciwości, honoru czy wstydu.

Książka twierdzi, że nastąpiła kolejna krytyczna zmiana w dzisiejszej kulturze przywództwa w Ameryce. Podczas gdy zawsze istniały organizacje, w których spodziewaliśmy się istnienia oszustw, tj. polityka, korporacja i religia, książka wyraża spostrzeżenie, że organizacje, o których nigdy byśmy nie pomyśleli, że zostaną zainfekowane kulturą oszustw, rzeczywiście zostały zainfekowane. Na przykład instytucje takie jak media, wojsko, wymiar sprawiedliwości, środowisko akademickie, a do pewnego stopnia nawet rodzice.

Rande przedstawia przypadek, w którym ten skorumpowany standard dzisiejszej kultury przywództwa rozprzestrzenia się. Jego przyjęcie nabiera tempa i staje się głęboko zakorzenione. Rande wyraża poczucie pilności i potrzebę resetu, zanim nasz kraj osiągnie punkt, w którym korekta nie będzie już możliwa.

Książka oferuje kilka pomysłów na rzeczy, które można zrobić, aby zacząć przesuwać igłę z powrotem we właściwym kierunku.