De Profundis: list napisany przez Oscara Wilde'a podczas jego uwięzienia w Reading Gaol, do Bosie (Lord Alfred Douglas)

Oryginalny tytuł:

De Profundis: a letter written by Oscar Wilde during his imprisonment in Reading Gaol, to Bosie (Lord Alfred Douglas)

Zawartość książki:

De Profundis to list napisany przez Oscara Wilde'a podczas jego uwięzienia w Reading Gaol, do "Bosie" (Lorda Alfreda Douglasa). W jego pierwszej połowie Wilde wspomina ich poprzedni związek i ekstrawagancki styl życia, który ostatecznie doprowadził do skazania Wilde'a i uwięzienia za rażącą nieprzyzwoitość. Oskarża zarówno próżność Lorda Alfreda, jak i własną słabość w spełnianiu tych życzeń. W drugiej połowie listu Wilde opisuje swój duchowy rozwój w więzieniu i identyfikację z Jezusem Chrystusem, którego charakteryzuje jako romantycznego, indywidualistycznego artystę. List zaczynał się "Drogi Bosie", a kończył "Twój Czuły Przyjaciel". Wilde napisał list między styczniem a marcem 1897 roku, blisko końca swojego uwięzienia. Kontakt między Douglasem i Wilde'em urwał się, a ten ostatni cierpiał z powodu ścisłego nadzoru, pracy fizycznej i emocjonalnej izolacji. Nelson, nowy naczelnik więzienia, uznał, że pisanie może być bardziej katartyczne niż praca w więzieniu. Nie pozwolono mu wysłać długiego listu, który pozwolono mu napisać "w celach leczniczych", każda strona była zabierana po ukończeniu, a dopiero na końcu mógł go przeczytać i wprowadzić poprawki. Nelson przekazał mu długi list po zwolnieniu 18 maja 1897 roku. Wilde powierzył rękopis dziennikarzowi Robertowi Rossowi (innemu byłemu kochankowi, lojalnemu przyjacielowi i rywalowi "Bosie").

Ross opublikował list w 1905 roku, pięć lat po śmierci Wilde'a, nadając mu tytuł "De Profundis" z Psalmu 130. Była to niekompletna wersja, pozbawiona elementów autobiograficznych i odniesień do rodziny Queensberry, różne wydania dodawały więcej tekstu, aż w 1962 roku pełna i poprawna wersja pojawiła się w tomie listów Wilde'a. W 1891 roku Wilde rozpoczął intymną przyjaźń z lordem Alfredem Douglasem, młodym, próżnym arystokratą. W miarę jak oboje zbliżali się do siebie, rodzina i przyjaciele po obu stronach namawiali Wilde'a i Douglasa do ograniczenia kontaktów. Ojciec Lorda Alfreda, markiz Queensberry, często kłócił się z synem na ten temat. Zwłaszcza po samobójczej śmierci swojego najstarszego syna, wicehrabiego Drumlanrig, Queensberry prywatnie oskarżył ich o niewłaściwe czyny i zagroził odcięciem zasiłku Lorda Alfreda. Kiedy odmówili, zaczął publicznie nękać Wilde'a. Na początku 1895 roku Wilde osiągnął szczyt swojej sławy i sukcesu dzięki sztukom An Ideal Husband i The Importance of Being Earnest na scenie w Londynie. Kiedy Wilde wrócił z wakacji po premierach, znalazł w swoim klubie wizytówkę Queensberry'ego z napisem: "Dla Oscara Wilde'a, pozującego na somdomitę ". Nie mogąc znieść dalszych zniewag i zachęcany przez Lorda Alfreda (który chciał zaatakować ojca w każdy możliwy sposób), Wilde pozwał Queensberry'ego o zniesławienie.

Wilde wycofał swoje roszczenie, gdy rozpoczęła się obrona, ale sędzia uznał, że oskarżenie Queensberry było uzasadnione. Korona niezwłocznie wydała nakaz jego aresztowania i w kwietniu 1895 roku został on oskarżony o rażącą nieprzyzwoitość z innymi mężczyznami na mocy poprawki Labouchere'a.