Cyniczne teorie: Jak aktywistyczna nauka uczyniła wszystko o rasie, płci i tożsamości - i dlaczego to szkodzi wszystkim

Opinie czytelników

Recenzje książki „Cyniczne teorie” podkreślają jej dogłębną krytykę postmodernizmu i badań nad sprawiedliwością społeczną, przedstawiając ją jako naukowy, ale przystępny tekst, który bada ideologiczne podstawy wpływające na współczesne społeczeństwo. Czytelnicy uważają ją za edukacyjną i pouczającą w celu zrozumienia współczesnych konfliktów społecznych i teorii. Wielu recenzentów zauważa jednak, że akademicki charakter książki może utrudniać jej czytanie i że ma ona tendencję do nadmiernej krytyki ruchów sprawiedliwości społecznej bez oferowania praktycznych rozwiązań.

Książka jest dobrze zbadana i zapewnia szczegółowe zrozumienie teorii postmodernistycznych i ich wpływu na obecny aktywizm na rzecz sprawiedliwości społecznej. Jest chwalona za akademicki rygor, przejrzystość i uczciwe traktowanie złożonych tematów. Wielu czytelników uznało ją za pomocną w zrozumieniu współczesnych debat ideologicznych i doceniło jej ugruntowanie w liberalnych zasadach.

Jest opisywana jako trudna w czytaniu ze względu na swój akademicki charakter, co czyni ją potencjalnie przytłaczającą dla niektórych czytelników. Niektórzy uważają, że brakuje w niej praktycznych rozwiązań dla zidentyfikowanych problemów. Krytyka dotyczy również interpretacji niektórych kwestii przez autorów, a niektórzy czytelnicy pragną głębszego zaangażowania w historyczny kontekst liberalizmu.

(na podstawie 604 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Cynical Theories: How Activist Scholarship Made Everything about Race, Gender, and Identity--And Why This Harms Everybody

Zawartość książki:

Bestseller Wall Street Journal, USA Today i Publishers Weekly! Wybór na książkę roku Timesa, Sunday Timesa i Financial Timesa! Czy słyszałeś, że język to przemoc, a nauka jest seksistowska? Czy czytałeś, że niektórzy ludzie nie powinni ćwiczyć jogi lub gotować chińskiego jedzenia? Albo powiedziano ci, że otyłość jest zdrowa, że nie ma czegoś takiego jak płeć biologiczna lub że tylko biali ludzie mogą być rasistami? Czy jesteś zdezorientowany tymi ideami i zastanawiasz się, jak udało im się tak szybko zakwestionować samą logikę zachodniego społeczeństwa? W tym wnikliwym i nieustraszonym tomie Helen Pluckrose i James Lindsay dokumentują ewolucję dogmatu, który kształtuje te idee, od jego grubych początków we francuskim postmodernizmie po jego udoskonalenie w aktywistycznych dziedzinach akademickich. Dziś dogmat ten można rozpoznać zarówno po jego skutkach, takich jak anulowanie kultury i stosy w mediach społecznościowych, jak i po jego założeniach, które są zbyt często przyjmowane jako aksjomat w mediach głównego nurtu: wiedza jest konstruktem społecznym; nauka i rozum są narzędziami opresji; wszystkie interakcje międzyludzkie są miejscami opresyjnej gry o władzę; a język jest niebezpieczny.

Jak ostrzegają Pluckrose i Lindsay, niekontrolowane rozprzestrzenianie się tych antyoświeceniowych przekonań stanowi zagrożenie nie tylko dla liberalnej demokracji, ale także dla samej nowoczesności. Uznając potrzebę zakwestionowania samozadowolenia tych, którzy uważają, że sprawiedliwe społeczeństwo zostało w pełni osiągnięte, Pluckrose i Lindsay wyjaśniają, w jaki sposób to często radykalne stypendium aktywistyczne wyrządza znacznie więcej szkody niż pożytku, nie tylko tym zmarginalizowanym społecznościom, które rzekomo wspiera.

Szczegółowo opisują również jej niepokojąco niespójną i nieliberalną etykę. Podsumowując, tylko dzięki właściwemu zrozumieniu ewolucji tych idei, ci, którzy cenią naukę, rozum i konsekwentnie liberalną etykę, mogą skutecznie rzucić wyzwanie tej szkodliwej i autorytarnej ortodoksji - w akademii, w kulturze i poza nią.