Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Resident Foreigners” przedstawia perspektywę filozofa akademickiego na politykę migracyjną, opowiadając się za zniesieniem granic i postrzegając swobodę przemieszczania się jako podstawowe prawo człowieka. Podczas gdy książka stara się dodać głębi do debaty na temat migracji i przedstawia humanitarną perspektywę, zmaga się z organizacją, głębią argumentacji i praktycznym zastosowaniem swoich pomysłów.
Zalety:Tłumaczenie jest całkiem dobre i unika nadmiernego żargonu. Autorka oferuje humanitarny punkt widzenia i odróżnia swoją perspektywę od innych filozofii. Książka wnosi wkład w złożoną kwestię migracji i zachęca czytelników do krytycznego myślenia na ten temat.
Wady:Książka jest zbyt długa i słabo zorganizowana, co czyni ją trudną lekturą. Przedstawia nierozwinięte założenia i abstrakcyjne przykłady, które mogą nie trafić do odbiorców spoza środowiska akademickiego. Brakuje w niej praktycznych rozwiązań dla utrzymania demokracji w kontekście otwartych granic i nie zapewnia odpowiedniego wsparcia dla swoich twierdzeń.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Resident Foreigners: A Philosophy of Migration
Zawartość książki:
Od wybrzeży Europy po granicę meksykańsko-amerykańską, masowa migracja jest jedną z najbardziej palących kwestii, z jakimi mamy dziś do czynienia. Jednocześnie jednak wezwania do obrony suwerenności narodowej stają się coraz bardziej zjadliwe, a osoby uciekające przed wojną, prześladowaniami i głodem są oczerniane jako zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa, a także porządku społecznego i gospodarczego.
W tej książce, napisanej pośród mrocznego odrodzenia apeli o obronę "krwi i ziemi", Donatella Di Cesare podważa ideę wykluczającego państwa, argumentując, że migracja jest podstawowym prawem człowieka. Rozwija oryginalną filozofię migracji, która w centrum stawia samych migrantów, a nie państwa i ich granice. Poprzez analizę trzech historycznych miast, Aten, Rzymu i Jerozolimy, Di Cesare pokazuje, jak powinniśmy postrzegać migrantów nie jako innych, ale raczej jako obcokrajowców. Oznacza to uznanie, że obywatelstwo nie może opierać się na domniemanym związku z ziemią lub wyłącznym roszczeniu do własności, które zaprzeczałoby prawom tych, którzy przybywają jako migranci. Zamiast tego, obywatelstwo musi być całkowicie oderwane od posiadania terytorium i opierać się na zasadzie wspólnego zamieszkiwania - i na ostatecznej rzeczywistości, że wszyscy jesteśmy tymczasowymi gośćmi i najemcami ziemi.
Argumentacja Di Cesare na rzecz nowej etyki gościnności będzie bardzo interesująca dla wszystkich zainteresowanych wyzwaniami związanymi z migracją i coraz bardziej wrogimi postawami wobec migrantów, a także dla studentów i badaczy filozofii i teorii politycznej.
