Chrześcijaństwo i zadanie pisarza

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Christianity and the Writer's Task

Zawartość książki:

Czy pisarze powinni dążyć do pocieszania swoich czytelników, czy też do szokowania ich? Georges Bernanos (1888-1948), jeden z największych katolickich pisarzy XX wieku, opowiada się za tym drugim. W tej przenikliwej serii listów i esejów, zebranych tutaj po raz pierwszy w języku angielskim, Bernanos sprzeciwia się propagowaniu bezrefleksyjnej pobożności i uproszczonych poglądów na temat boskości.

W „Chrześcijaństwie i zadaniu pisarza” Bernanos potępia przeciętność i letnią wiarę wierzących, którzy porzucili swoje krzyże na rzecz chrześcijaństwa paliatywnego. Zamiast tego twierdzi, że dobry pisarz musi przedstawiać surowe realia nieuchronnie splecione ze świętością i koniecznością cierpienia w imię świętości.

„Wpisy do dziennika i listy opowiadające o kościelnej egzystencji” Bernanosa pokazują obrzydzenie słynnego autora do tego, co jego współczesny Dietrich Bonhoeffer nazwał »tanią łaską«. Bernanos ostrzega, że „przeciętność innych utrzymuje w nas otwartą ranę, która nie może przestać ropieć i sprawiać nam bólu; i zamknęłaby się tylko pod groźbą zatrucia całego organizmu”. Dobry pisarz musi pokazać, że choć koszt uczniostwa jest wysoki, jest to jedyna rzecz, za którą warto zapłacić.

Autor Dziennika wiejskiego księdza doprowadza te idee do szczytu w swoim „Kazaniu agnostyka na święto św. Teresy”, które wyobraża sobie wykształconego niewierzącego, próbującego wyrwać na wpół śpiących niedzielnych wiernych z duchowego snu. Agnostyk Bernanosa rzuca wyzwanie swojej publiczności, zmuszając zarówno ich, jak i nas do zastanowienia się, w jaki sposób i dlaczego „wygodny chrześcijanin” jest oksymoronem. Bernanos ukazuje niebezpieczeństwa związane z trzymaniem na dystans świętych, których rzekomo chwalimy jako naszych patronów. Zamiast tego wierni muszą słuchać wezwania Chrystusa, by „stać się jak dzieci” - radykalnie poddani. Prorocze ostrzeżenia Bernanosa dla tych, którzy żyją w „samozwańczym materialistycznym społeczeństwie”, brzmią głosem objawienia: „Nigdy ich nie rozbroisz, chyba że przez heroizm”.