Chór sierot

Opinie czytelników

Recenzje „The Orphan Choir” Sophie Hannah odzwierciedlają podzielone reakcje, przy czym niektórzy czytelnicy doceniają jej psychologiczną głębię i unikalne podejście do gatunku opowieści o duchach, podczas gdy inni uważają, że brakuje jej w porównaniu z jej poprzednimi dziełami. Wielu z nich uważało, że książka miała trudności z zapewnieniem wciągającej narracji i że odbiegała od zwykłego stylu Hannah, wywołując rozczarowanie ze strony długoletnich fanów.

Czytelnicy zwrócili uwagę na psychologiczną wnikliwość książki i zasugerowali, że oferuje ona interesującą eksplorację szaleństwa i żałoby. Niektórzy stwierdzili, że połączenie elementów nadprzyrodzonych i psychologicznych przypomina dzieła Stephena Kinga, a zakończenie było zaskakujące.

Krytycy wskazywali na problemy z tempem akcji, brak emocji i mało sympatycznego bohatera. Wielu uważało, że aspekt opowieści o duchach był niedopracowany, a fabuła wydawała się bezcelowa lub rozwlekła, co prowadziło do frustracji. Książka była postrzegana jako odejście od mocnych poprzednich dzieł Hannah, a kilku recenzentów zalecało pominięcie jej, jeśli nie jest się jej fanem.

(na podstawie 103 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Orphan Choir

Zawartość książki:

W "The Orphan Choir" Sophie Hannah zabiera nas w mroczne, pełne napięcia śledztwo dotyczące obsesji, straty i złowrogich sił, które grożą rozpadem kochającej się rodziny.

Matka z pustym gniazdem jest nawiedzana przez upiorny chór dziecięcy. Czy przekazują jej ważną wiadomość, którą tylko ona może usłyszeć, czy też ich motywy są bardziej złowieszcze?

Louise Beeston jest nawiedzana.

Louise nie ma już powodu, by pozostać w mieście. Nie może widywać się z synem Josephem, który wyjechał do szkoły z internatem, gdzie występuje w prestiżowym chórze chłopięcym. Jej uciążliwy sąsiad zaczął puszczać muzykę chóralną o każdej porze nocy - a co gorsza, jest jedyną osobą, która może ją usłyszeć.

Mając nadzieję na odnalezienie spokoju, Louise przekonuje swojego męża, Stuarta, by kupił im wiejski dom w idyllicznym, skąpanym w słońcu osiedlu Swallowfield. Wygląda jednak na to, że nawiedzające ją melodie chóru podążyły za nią. Czy to możliwe, że jej sąsiad z miasta wyśledził ją do Swallowfield tylko po to, by spłatać jej skomplikowanego, złośliwego figla? Czy za jej drzwiami naprawdę gra upiorny chór? I dlaczego nie chcą przestać? Coraz bardziej zdesperowana, zaczyna martwić się o swoje zdrowie psychiczne.

Wbrew błaganiom i rosnącemu niepokojowi męża, Louise zaczyna podejrzewać, że ten złowrogi chór jest nie tylko prawdziwy, ale stanowi ostrzeżenie. Ale przed czym? I jak to możliwe, skoro nikt inny go nie słyszy?