Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje wyrażają mieszankę podziwu i sceptycyzmu wobec pracy Keller, podkreślając jej unikalne podejście do teologii poprzez piękną prozę i złożone tematy, jednocześnie budząc obawy co do dostępności i spójności jej pomysłów.
Zalety:Czytelnicy chwalą Keller za jej piękną prozę, umiejętność przeplatania różnych dyscyplin (teologii, filozofii, nauki) oraz za bycie znaczącym głosem we współczesnej teologii. Wielu uznało książkę za prowokującą do myślenia i wzbogacającą duchowo, pozycjonując ją jako potrzebną ewolucję w rozmowach na temat wiary.
Wady:Niektórzy recenzenci uważają, że styl Kellera jest zbyt złożony i może brakować mu jasności, potencjalnie zrażając czytelników. Pojawiły się obawy dotyczące konkretnych powiązań językowych w tekście i ogólne wrażenie, że pisanie może być pretensjonalne lub nadmiernie zawiłe.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Cloud of the Impossible: Negative Theology and Planetary Entanglement
Zawartość książki:
Doświadczenie niemożliwego pojawia się w naszej epoce za każdym razem, gdy zbiorowe marzenie zamienia się w traumę: polityczną, seksualną, ekonomiczną i, z pewną ostatecznością, ekologiczną.
Postać chmury, wywodząca się ze starożytnej linii teologicznej, przekazuje możliwość w obliczu niemożliwego. Dawna mistyczna niewiedza o Bogu zawiera teraz aktualną wiedzę o niepewności, nieokreślonych i współzależnych wynikach, być może katastrofalnych.
Jednak łączność i kolektywność ruchów społecznych, kruchych, nieprawdopodobnych sieci alternatywnego pojęcia egzystencji, wciąż się materializują - nawiedzająca nadzieja, gęsto splątana, sugerująca bardziej towarzyski, relacyjny świat. Catherine Keller wprowadza teologie procesu, feministyczne i ekopolityczne do transdyscyplinarnej rozmowy z filozofią kontynentalną, kwantowymi uwikłaniami „wszechświata uczestniczącego” oraz pismami Mikołaja z Kuzy, Walta Whitmana, A.N. Whiteheada, Gillesa Deleuze'a i Judith Butler, aby rozwinąć „teopoetykę nierozdzielnej różnicy”.
Globalne ruchy, osobiste uwikłania, różnorodność religijna, nierozerwalne relacje ludzi i nie-ludzi - te zjawiska, w swojej niepokojącej jedności, przekraczają nasze możliwości poznania i zarządzania. Inscenizując serię spotkań między nierozdzielnym i niepoznawalnym, Keller pokazuje, co może narodzić się z naszego najbardziej mętnego uwikłania.
