Charles Boyer: Francuski kochanek

Opinie czytelników

Recenzje książki „Charles Boyer: The French Lover” autorstwa Johna Baxtera prezentują mieszany worek, podkreślając zarówno interesujące spostrzeżenia na temat życia i kariery Boyera, jak i znaczącą krytykę dotyczącą osądu autora i dokładności faktów. Niektórzy recenzenci uznali szczegóły za interesujące, ale zakwestionowali przedstawiony przez Baxtera portret relacji Boyera z kobietami, sugerując, że brakowało mu niuansów i był czasami sprzeczny. Co więcej, pojawiły się obawy dotyczące nieścisłości historycznych, które obniżały ogólną wiarygodność biografii.

⬤ Interesujące i wciągające szczegóły dotyczące życia i kariery Charlesa Boyera.
⬤ Czytelny i przyjemny styl pisania.
⬤ Pokrycie podróży Boyera z Francji do Hollywood i jego znaczącej pracy w klasycznych filmach.
⬤ Oferuje wgląd w życie osobiste Boyera, w tym jego małżeństwo i zmagania.

⬤ Pytania dotyczące osądu autora, zwłaszcza w odniesieniu do twierdzenia, że Boyer nienawidził kobiet.
⬤ Zauważalne nieścisłości historyczne w całej książce, takie jak błędne przypisywanie gwiazd filmowych i wydarzeń.
⬤ Niektórzy uważają biografię za suchą lub pozbawioną głębi i emocjonalnego zaangażowania.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Charles Boyer: The French Lover

Zawartość książki:

Dla pokoleń widzów filmowych i teatralnych Charles Boyer był archetypowym Francuzem - kulturalnym, uprzejmym, uwodzicielskim, ale nigdy nie czuł się jak w domu w kulturze, która do niego nie należała. Nawet jego mruczący barytonowy głos odzwierciedlał to zagubienie, nadając mu esencję romantyzmu.

Chociaż można by się spodziewać, że Boyer był playboyem i seryjnym uwodzicielem, w rzeczywistości był bardzo prywatny, troskliwy i wierny w miłości - i bardzo profesjonalny. The Great Lover to pierwsza biografia Boyera w języku angielskim od prawie czterdziestu lat. Wnikliwie analizując wybór ról przez Boyera podczas i po II wojnie światowej, autor John Baxter ujawnia, jak Boyer, zdając sobie sprawę, że jego akcent zawsze będzie oznaczał go jako outsidera, zarówno przyjął, jak i obalił tę tożsamość.

Baxter opowiada o tym, jak Boyer ugruntował swoją pozycję w teatrze i kinie we Francji, pewnie przechodząc z kina niemego na dźwiękowe i zdobywając sławę jako romantyczny aktor pierwszoplanowy w Hollywood na początku lat czterdziestych.

Podczas II wojny światowej Boyer zawiesił swoją karierę, by zaangażować się w działalność polityczną na rzecz okupowanej ojczyzny. Po powrocie do aktorstwa Baxter pokazuje, jak Boyer bez trudu przystosował się do powojennych ról charakterystycznych zarówno w Europie, jak i Stanach Zjednoczonych.

W latach 50. rozpoczął pracę w telewizji jako producent i wykonawca, a w latach 60. odrodził się jako aktor komediowy.

Czterokrotnie nominowany do Oscara, został uhonorowany przez Akademię tylko raz za swoją działalność na rzecz Francji podczas II wojny światowej. Daleki od trzymania się występów, które uczyniły go sławnym, Boyer wykazał gotowość do przełamywania schematów. Jednak przede wszystkim Baxter twierdzi, że największym osiągnięciem Boyera jest bycie ucieleśnieniem wygnańców na całym świecie.