Chaosmosis: Paradygmat etyczno-estetyczny

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożone idee filozoficzne, koncentrujące się przede wszystkim na podmiotowości, pożądaniu i relacjach między sferą społeczną i psychologiczną. Jest chwalona za swoją pilność i znaczenie dla współczesnych kwestii, szczególnie w tym, jak krytykuje kapitalistyczne pojęcia produkcji i podmiotowości. Może jednak stanowić wyzwanie dla czytelników niezaznajomionych z teoriami strukturalizmu i poststrukturalizmu.

⬤ Angażujący i pilny tekst, który prowokuje do myślenia.
⬤ Uznawana za jedno z najważniejszych dzieł filozoficznych XX wieku.
⬤ Dostarcza wglądu w naturę podmiotowości i zbiorowego pragnienia.
⬤ Przydatne dla artystów, oferując ramy dla zrozumienia sztuki jako produkcji nowych form podmiotowości.

⬤ Ezoteryczna i potencjalnie niedostępna dla tych, którzy nie mają doświadczenia ze strukturalizmem, poststrukturalizmem lub pokrewnymi teoriami.
⬤ Terminologia i koncepcje mogą być zawiłe i trudne do przyswojenia dla niektórych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Chaosmosis: An Ethico-Aesthetic Paradigm

Zawartość książki:

Chaosmosis, ostatnie dzieło autora przed jego śmiercią w 1992 roku, jest radykalną i wymagającą pracą poświęconą ponownemu odkryciu i resingularyzacji podmiotowości.

Próbuje ucieleśnić zmianę afektywną, zwarcie znaczenia i proliferację sensu niezbędną do zaangażowania się w niedyskursywne, artystyczne, poetyckie i patetyczne intensywności. Zawiera krytyczne refleksje na temat psychoanalizy Lacanowskiej, strukturalizmu, teorii informacji, postmodernizmu oraz myśli Heideggera, Bachtina, Barthesa i innych.