Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka oferuje pięknie ilustrowaną i pouczającą eksplorację nowoczesnej architektury z połowy wieku na Cape Cod, zagłębiając się w historię, ludzi stojących za projektami i unikalne cechy domów. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej głębię i jakość fotografii, niektórzy czuli się wprowadzeni w błąd przez okładkę i spodziewali się raczej współczesnych przykładów niż skupienia się na architekturze historycznej.
Zalety:Dobrze zbadany, pięknie zilustrowany, fascynujący tekst i fascynująca historia architektury i społeczności. Jest dostępna dla wszystkich grup wiekowych i służy jako świetne źródło informacji dla osób zainteresowanych modernizmem. Wielu czytelników uznało ją za inspirującą i piękną książkę na stolik kawowy.
Wady:Niektórzy czytelnicy spodziewali się bardziej współczesnych przykładów architektury w oparciu o okładkę książki, która zamiast tego podkreśla treści historyczne. Niektórzy zauważyli brak wyczerpującej listy domów do odwiedzenia, a niektórzy uważali, że nie skupia się ona wystarczająco na skomercjalizowanej architekturze.
(na podstawie 51 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Cape Cod Modern: Midcentury Architecture and Community on the Outer Cape
Zawartość książki:
Latem 1937 roku Walter Gropius, założyciel Bauhausu i profesor w nowej Harvard's Graduate School of Design, wynajął dom na Planting Island, w pobliżu Cape Cod. Tam on i jego żona, Ise, zorganizowali uroczysty zjazd mistrzów i studentów Bauhausu, którzy niedawno wyemigrowali z Europy: Marcel Breuer, Herbert Bayer, Laszlo Moholy-Nagy, Xanti Schawinsky i inni.
Wspólnie ucztowali, pływali i planowali swoją przyszłość na nowym kontynencie, czując, że znajdują się u progu nowego, doniosłego etapu w swoim życiu. Jednak nawet gdy ruszyli dalej, grupa nigdy nie straciła połączenia z wybrzeżem Cape Cod. Kilku członków powróciło, gdy mieli środki, aby podróżować dalej w górę półwyspu, wynajmować domki, kupować ziemię i projektować swoje idealne letnie domy.
W ten sposób rozpoczął się rozdział w historii nowoczesnej architektury, który nigdy nie został opowiedziany - aż do teraz. Napływ talentów na Outer Cape trwał nadal i w ciągu kilku lat obszar ten stał się wylęgarnią intelektualnych prądów z Nowego Jorku, Bostonu, Cambridge i najlepszych szkół architektury i projektowania w kraju. Awangardowe domy zaczęły pojawiać się w lasach i na wydmach; w latach 70.
istniało tu około 100 nowoczesnych domów cieszących się zainteresowaniem. W tej historii poznajemy między innymi bostońskich braminów Jacka Phillipsa i Nathaniela Saltonstalla; architekta-samouka, stolarza i malarza Jacka Halla; Finna Olava Hammarstroma, który pracował dla Alvara Aalto; oraz płodnego Charliego Zehndera, który przyniósł na Przylądek lekcje zarówno Franka Lloyda Wrighta, jak i brutalizmu. Początkowo projektanci ci nie mieli klientów; budowali dla siebie i swoich rodzin lub dla przyjaciół sympatyzujących z ich ideałami.
Ich domy były laboratoriami, miejscami do pracy nad pomysłami bez wydawania dużych pieniędzy. Rezultatem tego fermentu jest dzieło niepodobne do żadnego innego, regionalny modernizm łączący tradycje budowlane miast rybackich Cape Cod z koncepcjami Bauhausu i powojennymi eksperymentami.
