Call Me Ishmael: Studium Melville'a

Oryginalny tytuł:

Call Me Ishmael: A Study Of Melville

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowana w 1947 roku, ta uznana klasyka amerykańskiej krytyki literackiej bada wpływy - zwłaszcza szekspirowskie - na pisanie „Moby-Dicka” przez Melville'a.

Olson, jeden z pierwszych melville'owców, który wysunął to, co od tego czasu stało się znane jako „teoria dwóch »Moby-Dicków«”, argumentuje, że istniały dwie wersje „Moby-Dicka” i że przeczytanie przez Melville'a „Króla Leara” po raz pierwszy między pierwszą a drugą wersją książki miało głęboki wpływ na jego koncepcję sagi: „pierwsza książka nie zawierała Ahaba”, pisze Olson, i „mogła nie zawierać, chyba że przypadkowo, Moby-Dicka”. O ile krytycy literaccy i recenzenci w tamtym czasie reagowali z różnym stopniem sceptycyzmu na „teorię dwóch »Moby-Dicków«”, to eksperymentalny styl i organizacja książki wywołały najwięcej kontrowersji.