Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Bycie-w-świecie” Huberta Dreyfusa jest ogólnie dobrze przyjęta jako doskonały towarzysz „Bycia i czasu” Heideggera, chwalony za jasność i zrozumiały komentarz. Wielu czytelników docenia zdolność Dreyfusa do upraszczania złożonych idei filozoficznych, dzięki czemu tekst jest przystępny, zwłaszcza dla nowicjuszy w filozofii. Jednak niektórzy krytycy uważają interpretację Dreyfusa za zagmatwaną i zbyt złożoną, argumentując, że raczej komplikuje niż wyjaśnia oryginalne koncepcje Heideggera.
Zalety:⬤ Zawiera liczne cytaty i obszerne komentarze, które wyjaśniają argumenty Heideggera.
⬤ Czyni złożone idee przystępnymi dla nowicjuszy i niespecjalistów.
⬤ Wszechstronna i dokładna analiza, która nie rezygnuje z głębi.
⬤ Szybka dostawa i doskonały stan opisywany przez niektórych kupujących.
⬤ Gorąco polecana jako przewodnik dla studentów Heideggera i do zrozumienia fenomenologii.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali książkę za trudną do zrozumienia, określając ją jako zagmatwaną.
⬤ Krytycy twierdzą, że interpretacja Dreyfusa komplikuje oryginalne idee Heideggera.
⬤ Ograniczenia w odniesieniu do wszystkich istotnych sekcji „Bycia i czasu”, ponieważ Dreyfus koncentruje się tylko na dziale I, co prowadzi do pewnego niezadowolenia.
⬤ Kilku czytelników uważa ją za mylącą i niebędącą prawdziwym przewodnikiem po pracy Heideggera.
(na podstawie 28 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Being-In-The-World: A Commentary on Heidegger's Being in Time, Division I
Zawartość książki:
Bycie-w-świecie to przewodnik po jednym z najbardziej wpływowych dzieł filozoficznych tego stulecia: Działu I części pierwszej Bycia i czasu, w którym Martin Heidegger wypracowuje oryginalne i potężne ujęcie bycia-w-świecie, które następnie wykorzystuje do ugruntowania głębokiej krytyki tradycyjnej ontologii i epistemologii. Komentarz Huberta Dreyfusa otwiera drogę do nowego docenienia tego trudnego filozofa, ujawniając rygorystyczne i pouczające słownictwo, które jest niezbędne do mówienia o fenomenie świata.
Publikacja Bycia i czasu w 1927 roku postawiła świat akademicki na głowie. Od tego czasu stała się kamieniem milowym dla filozofów tak różnych jak Marcuse, Sartre, Foucault i Derrida, którzy poszukują alternatywy dla racjonalistycznej kartezjańskiej tradycji zachodniej filozofii. Ale tekst Heideggera jest notorycznie gęsty, a jego język wydaje się składać z niepotrzebnie barbarzyńskich neologizmów; dla neofity, a nawet dla tych, którzy kształcili się w myśli Heideggera, wynik jest często niezrozumiały.
Podejście Dreyfusa do tej zniechęcającej książki jest proste i pragmatyczne. Wyjaśnia tekst za pomocą częstych przykładów zaczerpniętych z życia codziennego i umiejętnie odnosi idee Heideggera do pytań o bycie i umysł, które zajmowały pokolenie kognitywistów i filozofów umysłu.
