Opinie czytelników
Podsumowanie:Bruges-la-Morte autorstwa Georgesa Rodenbacha to krótka nowela symbolistyczna, która porusza tematy żałoby, obsesji i melancholijnej atmosfery miasta Brugia. Historia opowiada o wdowcu, Huguesie Viane, który przeprowadza się do Brugii po śmierci żony i zostaje nawiedzony przez wspomnienia o niej, nawet gdy spotyka kobietę, która ją przypomina. Podczas gdy niektóre recenzje chwalą poetycki styl i sugestywne opisy, inne krytykują powolne tempo i dostrzegalny brak fabuły. Książka jest uważana za znaczące dzieło w literaturze belgijskiej i została zaadaptowana na operę.
Zalety:⬤ Pięknie napisana z poetyckimi, sugestywnymi opisami
⬤ angażuje się w głębokie tematy straty i tęsknoty
⬤ atmosferyczny portret Brugii
⬤ rezonuje symboliką i emocjonalną głębią
⬤ wzmocniona przez włączenie fotografii w niektórych wydaniach
⬤ dobrze nadaje się do cichej, refleksyjnej lektury.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że historia jest powolna i pozbawiona istotnej fabuły
⬤ niektórzy mogą uważać, że tekst jest zbyt szczegółowy lub nużący
⬤ krytyka długości i tempa książki
⬤ niektóre wydania nie zawierają ilustracji z wcześniejszych wersji
⬤ potencjalne spoilery w streszczeniach na tylnej okładce.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Bruges-La-Morte
Zawartość książki:
Archetypiczna powieść symbolistyczna i wspaniały gobelin śmierci i melancholii, Bruges-la-Morte była także pierwszym dziełem fikcji, w którym wykorzystano fotografie w stylu Bretona, Drndica i Sebalda.
Wdowiec, Hugues Viane, znajduje schronienie w rozpadającej się Brugii, żyjąc wśród relikwii swojej zmarłej żony, przekształcając swój dom i samo miasto, które zamieszkuje, w jej przestrzenny balsam. Snując swoją egzystencję w żałobnym, cichym labiryncie zasypanych ulic i zimnych arterii kanałów, Viane pociesza się swoim narcystycznym delirium, dopóki jego światem nie wstrząsa pojawienie się sobowtóra jego żony: młodej tancerki napotkanej na ulicy, której pojawienie się wyczarowuje sekwencję wydarzeń, które wprowadzą widmo rzeczywistości do jego rytualnego stanu snu z katastrofalnym skutkiem.
Archetyp powieści symbolistycznej, Bruges-la-Morte, opublikowany po raz pierwszy w 1892 roku, pozostaje najsłynniejszym dziełem Georgesa Rodenbacha; doczekał się licznych adaptacji filmowych i operowych, a także zainspirował materiał źródłowy dla Vertigo Alfreda Hitchcocka. Była również prekursorem takich autorów jak Andr Breton i W.G. Sebald, ponieważ była pierwszą powieścią, w której wykorzystano fotografie jako ilustracje - aby umożliwić czytelnikom, jak to ujął Rodenbach, "poddanie się obecności miasta, poczucie zarażenia sąsiednimi wodami, wyczucie z kolei cienia wysokich wież sięgających w poprzek tekstu".
Georges Rodenbach (1855-98) był jedną z głównych postaci belgijskiego symbolizmu, istotnym pomostem między belgijską i paryską sceną literacką, a także przyjacielem i współpracownikiem Verhaerena, Maeterlincka, Mallarma i Huysmansa. Był autorem czterech powieści, ośmiu zbiorów wierszy i licznych opowiadań, sztuk teatralnych i prac krytycznych.
