Brama Niebios: Historia i symbolika świątyni w Jerozolimie

Opinie czytelników

Książka Margaret Barker zagłębia się w historyczne i symboliczne znaczenie Świątyni Jerozolimskiej, łącząc różne źródła, aby przedstawić głęboki wgląd w jej rolę we wczesnym chrześcijaństwie i judaizmie. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznają jej akademickie podejście za wciągające i przystępne, inni wyrażają pragnienie wizualnych reprezentacji lub zauważają pewne powtarzające się treści.

Książka oferuje głęboki wgląd i bogactwo wiedzy na temat historycznego i symbolicznego znaczenia Świątyni. Pisarstwo Barker jest chwalone za to, że jest przystępne, a jednocześnie akademicko rygorystyczne, dzięki czemu złożone idee są dostępne. Wielu czytelników uważa jej spostrzeżenia za fascynujące i inspirujące, co często skutkuje chęcią przeczytania większej ilości jej prac.

Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani brakiem ilustracji lub wizualizacji towarzyszących treści. Ponadto niektóre sekcje zostały uznane za nudne lub zbyt podobne do jej poprzednich prac, co prowadziło do poczucia powtarzalności.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Gate of Heaven: The History and Symbolism of the Temple in Jerusalem

Zawartość książki:

W tej książce, opublikowanej po raz pierwszy w 1991 r., płodna i innowacyjna brytyjska biblistka Margaret Barker postanowiła zbadać pochodzenie i dalsze życie tradycji dotyczących Świątyni w judaizmie. Wykorzystując dowody z tekstów deuterokanonicznych i pseudoepigraficznych, Qumran i materiałów rabinicznych, a także wczesnych tekstów chrześcijańskich i liturgii, autorka wysuwa wiele radykalnych i sugestywnych teorii, w tym następujące: 1.

Pisarstwo apokaliptyczne było tradycją świątynną. 2. Budynki świątynne zostały wyrównane w celu ustanowienia kalendarza słonecznego, co wyjaśnia teksty astronomiczne włączone do 1 Enocha 3.

Świątynna symbolika kapłana i sanktuarium poprzedzała opowieści o Edenie z Księgi Rodzaju. 4.

Budynki świątynne przedstawiały niebo i ziemię oddzielone zasłoną stworzonej materii. 5.

Wizje tronu, podstawa późniejszego mistycyzmu Merkavah, powstały jako doświadczenia sanktuarium arcykapłańskiego, po raz pierwszy poświadczone w Księdze Izajasza, ale wywodzące się z kultu królewskiego, kiedy postacie królewskie przechodziły poza zasłonę świątyni z ziemi do nieba, z nieśmiertelności do stanu zmartwychwstania, a następnie powracały.