Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The White Mosque” autorstwa Sofii Samatar bada zawiłe historie migracji mennonitów do Azji Środkowej, przeplatając osobistą narrację autorki z szerszymi wątkami historycznymi. Recenzje podkreślają jej liryczny styl, wciągającą fabułę i uniwersalne znaczenie tożsamości i przynależności. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że styl jest zbyt napisany i czasami trudny do zaangażowania.
Zalety:⬤ Pięknie napisana z poetyckimi opisami
⬤ wciągająca historia, która łączy osobiste wspomnienia z mniej znaną historią
⬤ bogata w kulturowe spostrzeżenia i angażuje się w tematy tożsamości i przynależności
⬤ przemawia do różnych odbiorców, w tym Somalijczyków, Mennonitów i Muzułmanów
⬤ dokładne zbadanie wyjątkowej narracji historycznej.
Wady:⬤ Czasami nadmiernie napisana, co niektórzy czytelnicy uznali za rozpraszające
⬤ sekcje mogą być suche lub zbyt filozoficzne
⬤ złożoność tematu sprawia, że jest to wymagająca lektura
⬤ niektóre części mogą nie być tak wciągające jak sekcje narracyjne.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The White Mosque: A Memoir
Zawartość książki:
Zwycięzca nagrody Bernard J. Brommel Award for Biography & Memoir (Midland Authors Book Award).
Finalista nagrody PEN/Jean Stein Book Award.
Historyczny gobelin podróżników przekraczających granice, studentów, wędrowców, męczenników i najeźdźców, The White Mosque to wspomnieniowy, pryzmatyczny zapis podróży przez Uzbekistan i dziwnych zmian, spotkań i wypadków, które łączą się w celu stworzenia tożsamości.
Pod koniec XIX wieku grupa niemieckojęzycznych mennonitów udała się z Rosji do Azji Środkowej, gdzie ich charyzmatyczny przywódca przepowiedział powrót Chrystusa.
Ponad sto lat później Sofia Samatar dołącza do wycieczki podążającej ich szlakiem, zafascynowana nie trudami podróży, ale jej następstwami: założeniem małej chrześcijańskiej wioski w muzułmańskim chanacie Khiva. Nazwana Ak Metchet, "Biały Meczet", po bielonym kościele mennonitów, wioska przetrwała pięćdziesiąt lat.
W pogoni za tą ciekawą historią Samatar odkrywa różne postacie, których życie przecina się wokół starożytnego Jedwabnego Szlaku, od XV-wiecznego astronoma-króla, przez nieustraszoną szwajcarską podróżniczkę z lat 30. XX wieku, po pierwszego uzbeckiego fotografa, i bada takie tematy, jak kino Azji Środkowej, męczennicy mennoniccy i własne złożone wychowanie Samatar jako córki szwajcarsko-mennonickiej i somalijsko-muzułmańskiej, wychowanej jako kolorowa mennonicka w Ameryce.
The White Mosque to świecka pielgrzymka do zaginionej wioski i prawie zapomnianej historii, która śledzi porowate i stale rozszerzające się granice tożsamości, pytając: jak wchodzimy w historie innych? I w jaki sposób, z tkanki życia, z jego dziwnymi incydentami, zakopanymi archiwami i zaskakującymi powiązaniami, osoba konstruuje siebie?
