Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka ta jest obszernym komentarzem do siedmioliniowej modlitwy do Guru Padmasambhawy, dostarczającym głębokich spostrzeżeń i nauk odpowiednich zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych studentów buddyzmu tybetańskiego. Został on dobrze przyjęty ze względu na swoją jasność, głębię i wielowarstwowe podejście do zrozumienia znaczenia i wagi modlitwy.
Zalety:⬤ Dokładne wyjaśnienie modlitwy siedmioliniowej, odpowiednie zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych praktykujących
⬤ obejmuje różne poziomy zrozumienia
⬤ dobrze skonstruowana z indeksem i słowniczkiem
⬤ chwalona za głębokie nauki i jasny język
⬤ pięknie zaprezentowana z wymowną okładką
⬤ zachęca do wielokrotnego czytania w celu głębszego zrozumienia.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że niewielki rozmiar i cena książki są nieco wysokie
⬤ może nie być odpowiednia dla zupełnie początkujących osób niezaznajomionych z buddyzmem tybetańskim
⬤ nie wszyscy czytelnicy otrzymali tybetański tekst zawarty w książce
⬤ może być zaskakująca dla osób bez doświadczenia w tantrze lub wcześniejszej wiedzy o Guru Padmasambhawie.
(na podstawie 24 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
White Lotus: An Explanation of the Seven-Line Prayer to Guru Padmasambhava
Zawartość książki:
Komentarz przetłumaczony na tych stronach jest niezwykły i rzadki. Ale jeśli komentarz jest rzadkością, to jego temat - siedmiowierszowa inwokacja Padmasambhawy - jest jedną z najbardziej znanych modlitw w świecie buddyzmu tybetańskiego.
Ogólne znaczenie siedmiowierszowej modlitwy można być może najlepiej docenić w odniesieniu do praktyki zwanej guru-jogą, czyli "zjednoczeniem z naturą guru". Celem guru-jogi jest oczyszczenie i pogłębienie związku ucznia z jego nauczycielem. Jest ona wprowadzana jako jedna z praktyk wstępnych i pozostaje kluczowa - w rzeczywistości jej znaczenie wzrasta - w miarę przechodzenia przez bardziej zaawansowane poziomy ścieżki tantrycznej. Kultywowanie oddania dla guru i łączenie własnego umysłu z jego oświeconym umysłem jest, według słów Dilgo Khjentse Rinpocze, "najbardziej żywotną i niezbędną ze wszystkich praktyk i samo w sobie jest najpewniejszą i najszybszą drogą do osiągnięcia celu oświecenia".
Jeśli chodzi o pochodzenie tego komentarza, Mipham odnosi się w kolofonie do wydarzenia, które spowodowało nagłe pojawienie się w jego umyśle ukrytego znaczenia modlitwy. Warto zauważyć, że język, którego używa Mipham, sugeruje, że sam komentarz nie jest zwykłą kompozycją, ale być może nauką o skarbie, a konkretnie "skarbem umysłu" lub gongter.
