Bez znaku i bez śmierci: O urzeczywistnieniu nirwany

Opinie czytelników

Książka Bhikkhu Analayo jest dogłębną eksploracją złożonych koncepcji buddyjskich, w szczególności koncentrując się na Skupieniu Bez Znaku i Nirwanie. Jest dobrze zbadana i oferuje cenne spostrzeżenia zarówno dla praktykujących, jak i uczonych, choć pozostaje trudną lekturą ze względu na swój akademicki styl.

Książka ta jest bardzo chwalona za dogłębność badań, jasność w trudnych tematach i wiedzę autora na temat wczesnych pism buddyjskich. Jest uważana za niezbędną lekturę dla buddystów ze wszystkich środowisk, a synteza różnych tradycji dokonana przez Analayo jest doceniana. Jego praktyczne wskazówki dotyczące medytacji i wglądu w Nirwanę są postrzegane jako głębokie i korzystne.

Akademicki styl pisania może nie spodobać się wszystkim czytelnikom, zwłaszcza tym niezaznajomionym z tekstami naukowymi. Obszerne notatki są bardziej odpowiednie dla naukowców niż dla świeckich czytelników. Ponadto niektóre koncepcje, takie jak koncentracja bez znaków, mogą być niejasne dla niektórych czytelników.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Signless and the Deathless: On the Realization of Nirvana

Zawartość książki:

Wnikliwe badanie końca cierpienia, które zwraca bardzo potrzebną uwagę na dwa pomijane czynniki Nirwany: bezznakowość i nieśmiertelność.

Nirwana jest kluczową częścią buddyjskiej ścieżki, choć pozostaje trudnym pojęciem do pełnego zrozumienia dla praktykujących buddyzm. W książce The Signless and the Deathless: On the Realization of Nirvana, uczony-mnich Bhikkhu Analayo przełamuje nowy grunt lub odkrywa na nowo stary grunt, pokazując czytelnikowi, że urzeczywistnienie Nirwany pociąga za sobą "całkowite wyjście ze sposobu, w jaki umysł zwykle konstruuje doświadczenie".

Dzięki niezwykłemu opanowaniu kanonicznych języków buddyjskich, Czcigodny Analayo najpierw prowadzi czytelnika przez dyskusje we wczesnych buddyjskich suttach na temat znaków (Pali nimitta ), charakterystycznych znaków rzeczy, które sygnalizują nam, czym one są, oraz na temat kultywowania koncentracji na bezznakowości jako praktyki medytacyjnej. Poprzez praktykowanie nagiej świadomości, możemy powstrzymać splugawienia, które pochodzą z chwytania się znaków - i powstrzymać znaki od powstawania w pierwszej kolejności.

Następnie przechodzi do bezśmiertelności. Zręcznie unikając skrajności nihilizmu i eternalizmu, które często zaciemniają nasze rozumienie Nirwany, Czcigodny Analayo pokazuje nam, że bezśmiertelność jako epitet Nirwany "oznacza całkowite przekroczenie umysłowego cierpienia przez śmiertelność" - naszą lub innych - i że można ją osiągnąć jeszcze za życia.

Zarówno zaawansowani praktycy, jak i uczeni docenią tę pracę za jej drobiazgową wiedzę akademicką i nowatorski sposób wyjaśniania najwyższego ze wszystkich buddyjskich celów - ostatecznego końca cierpienia.