Beyond the Dream Syndicate: Tony Conrad i sztuka po Cage'u: drobna historia”

Opinie czytelników

Książka oferuje kompleksową eksplorację Tony'ego Conrada i awangardowej sceny artystycznej lat 60. i 70., prezentując zarówno kontekst historyczny, jak i perspektywy filozoficzne. Dostarcza dogłębnych informacji na temat różnych artystów i ich interakcji, ale jest znany ze swojego wymagającego stylu czytania.

Książka jest pouczająca i rzuca światło na mniej znanych artystów nowojorskiej sceny awangardowej. Jest cenna zarówno dla nowicjuszy, jak i osób już zaznajomionych z tematem. Skutecznie włącza dokumenty i analizuje wpływ znaczących postaci, takich jak John Cage i Lamonte Young.

Styl pisania może być gęsty i filozoficznie wymagający, co czyni go trudną lekturą dla tych, którzy szukają prostych historycznych relacji. Może przytłoczyć czytelników ilością prezentowanych informacji.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Beyond the Dream Syndicate: Tony Conrad and the Arts After Cage: A Minor" History"

Zawartość książki:

Badanie interakcji opartych na współpracy Tony'ego Conrada jako wątku przewodniego, za pomocą którego można zbadać ciągłe sieci i dyskursywne powiązania w sztuce lat sześćdziesiątych.

Tony Conrad wywarł znaczący wpływ na rozwój kultury od minimalizmu po film undergroundowy, "sztukę konceptualną", postmodernistyczne zawłaszczenie i najbardziej wyrafinowany rock and roll. Twórca "strukturalnego" filmu The Flicker, współpracownik przy Flaming Creatures i Normal Love Jacka Smitha, zwolennik radykalnej antysztuki Henry'ego Flynta, członek Theatre of Eternal Music i pierwszego wcielenia The Velvet Underground oraz wczesny współpracownik Mike'a Kelleya, Tony'ego Ourslera i Cindy Sherman, Conrad wymykał się kanonicznym historiom. Jednak Beyond the Dream Syndicate nie twierdzi, że Conrad jest ważną, ale niedocenianą postacią. Książka nie jest ani monografią, ani historią społeczną, ale traktuje wspólne interakcje Conrada jako wątek przewodni, za pomocą którego można badać ciągłe sieci i dyskursywne powiązania w sztuce lat sześćdziesiątych. Takie podejście jednocześnie oświetla i obala obecne rozumienie tego okresu, przerysowując mapę ponad granicami mediów i stylistyk, aby ujawnić konstytutywną hybrydyzację u podstaw rozwoju artystycznego dekady.

Ta eksploracja Conrada i jego środowiska wykracza poza prezentację stosunkowo pomijanego dorobku, aby nakreślić wiele kontestacyjnych reżimów władzy jednocześnie w kluczowym momencie lat sześćdziesiątych. Od suwerennej władzy przywoływanej przez muzykę Younga, przez "paranoiczną" politykę Flynta, po immanentną kontrolę modelowaną przez filmy Conrada, każdy badany projekt awangardowy ujawnia inwestycję w konkretną strukturę władzy i oporu, zapewniając wgląd w różnorodność artystycznych i politycznych stawek, które nadal definiują nasze czasy.