Baumgartner

Opinie czytelników

Książka „Baumgartner” autorstwa Paula Austera to refleksja na temat starzenia się, żałoby i osobistych wspomnień, opowiedziana oczami 71-letniego profesora filozofii Seymoura „Sy” Baumgartnera. Narracja zagłębia się we wspomnienia Sy'a o jego zmarłej żonie i zgłębia tematy straty, nadziei i złożoności relacji międzyludzkich. Podczas gdy proza jest często chwalona za elegancję i głębię, opinie na temat rozwoju postaci i struktury narracji różnią się znacznie wśród czytelników. Niektórzy uznali książkę za głęboko poruszającą, podczas gdy inni krytykowali ją za brak więzi z bohaterem i zagmatwaną fabułę.

⬤ Dobrze napisana i zwięzła proza
⬤ eksploruje głębokie tematy miłości, żalu i starzenia się
⬤ narracja oparta na postaciach z emocjonalną głębią
⬤ język Austera jest poetycki i precyzyjny
⬤ wielu czytelników docenia introspektywną naturę książki
⬤ oferuje satysfakcjonującą eksplorację relacji międzyludzkich.

⬤ Niektórzy czytelnicy mieli trudności z nawiązaniem kontaktu z głównym bohaterem, odczuwając brak wglądu w jego osobowość
⬤ krytyka dotycząca powolnego tempa i minimalnej fabuły
⬤ niektórzy czytelnicy uznali zakończenie za niesatysfakcjonujące lub nagłe
⬤ zauważyli podobieństwa do dzieł i tematów innych autorów
⬤ niektórzy postrzegali narrację jako chaotyczną i chaotyczną.

(na podstawie 67 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Znakomita, osiemnasta powieść Paula Austera rozpoczyna się od przypalonego garnka z wodą, o którym Sy Baumgartner - fenomenolog, znany autor i wkrótce emerytowany profesor filozofii - właśnie zapomniał na kuchence.

Życie Baumgartnera zostało zdefiniowane przez jego głęboką, trwałą miłość do żony Anny, która zginęła w wypadku pływackim dziewięć lat wcześniej. Teraz, w wieku 71 lat, Baumgartner nadal zmaga się z życiem pod jej nieobecność, podczas gdy powieść rozwija się w spirale pamięci i wspomnień, nakreślonych w epizodach od 1968 roku, kiedy Sy i Anna spotykają się jako spłukani studenci pracujący i piszący w Nowym Jorku, poprzez ich namiętny związek przez następne czterdzieści lat, aż do młodości Baumgartnera w Newark i życia jego urodzonego w Polsce ojca jako właściciela sklepu z ubraniami i nieudanego rewolucjonisty.

Bogaty we współczucie, dowcip i przenikliwe oko Austera do piękna w najmniejszych, najbardziej ulotnych chwilach zwykłego życia, Baumgartner pyta: Dlaczego pamiętamy pewne chwile, a zapominamy o innych? W jednym ze swoich najbardziej błyskotliwych dzieł i pierwszej powieści od czasu nominowanego do nagrody Bookera tour-de-force 4 3 2 1, Paul Auster uchwycił kilka wcieleń.