Autobiografia jogina

Opinie czytelników

Recenzje „Autobiografii jogina” ilustrują mieszankę entuzjazmu i krytyki. Wielu czytelników chwali książkę za jej duchowe spostrzeżenia, motywacyjne treści i głębokie powiązanie z filozofiami Wschodu. Inni jednak uważają ją za nużącą i nadmiernie skupioną na cudach i osobistych anegdotach, co prowadzi do mieszanych doświadczeń w zależności od pochodzenia i oczekiwań czytelnika.

⬤ Inspiruje i motywuje czytelników w zakresie duchowości i samoświadomości.
⬤ Oferuje głęboki wgląd w medytację i jogę jako holistyczną praktykę.
⬤ Łączy wschodnie i zachodnie tradycje duchowe.
⬤ Uznawana za klasyczne i transformujące dzieło w literaturze duchowej.
⬤ Wielu czytelników wyraża chęć wielokrotnego powracania do tej książki na przestrzeni lat.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają narrację za nudną i pozbawioną akcji, szczególnie dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z jogą.
⬤ Formatowanie niektórych wydań (np. wersji Kindle) jest krytykowane za kwestie czytelności.
⬤ Powtarzające się tematy cudów mogą zrazić sceptycznych czytelników.
⬤ Kilku recenzentów uznało treść książki za naciąganą lub zbyt skupioną na wymienianiu nazwisk.

(na podstawie 1109 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Autobiography of a Yogi

Zawartość książki:

Autobiografia Jogina wprowadza czytelnika w życie Paramahansy Joganandy i jego spotkań z duchowymi postaciami zarówno Wschodu, jak i Zachodu.

Książka rozpoczyna się od jego życia rodzinnego w dzieciństwie, znalezienia guru, zostania mnichem i ustanowienia nauk medytacji Krija Jogi. Książka jest kontynuowana w 1920 roku, kiedy Jogananda przyjmuje zaproszenie do przemawiania na kongresie religijnym w Bostonie w stanie Massachusetts w USA.

Następnie podróżuje po Ameryce, wykładając i ustanawiając swoje nauki.