Autobiografia jogina

Opinie czytelników

Recenzje „Autobiografii Jogina” podkreślają jej głęboki duchowy wgląd, transformującą naturę i radość, jaką przynosi czytelnikom. Wielu z nich wyraża poczucie więzi i inspiracji płynącej z nauk Joganandy, zwłaszcza na temat medytacji i samoświadomości. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że styl opowiadania jest nużący lub trudno uwierzyć w treść, zwłaszcza w cudowne relacje. Problemy techniczne z niektórymi wydaniami, zwłaszcza dotyczące rozmiaru czcionki i formatowania, są odnotowywane jako wady.

⬤ Głębokie duchowe spostrzeżenia i transformujące doświadczenia
⬤ # Inspirująca opowieść o życiu i podróży Joganandy
⬤ # Cenne lekcje medytacji i samoświadomości
⬤ # Silne więzi nawiązywane przez czytelników, którzy lubią dyskutować o książce
⬤ # Zachęca do introspekcji i rozwoju osobistego
⬤ # # Szeroko polecana w kręgach duchowych.

⬤ Niektóre opisy cudów są trudne do uwierzenia
⬤ # # Nużące i długie opowiadanie historii
⬤ # # Mały rozmiar czcionki w niektórych wydaniach utrudnia czytanie
⬤ # # Problemy techniczne z wersją Kindle, w tym nieklikalne przypisy
⬤ Może być postrzegana jako liniowa lub nudna przez osoby nowe w jodze
⬤ # # Duży nacisk na czystość i postrzegany snobizm autora.

(na podstawie 1109 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Autobiography of a Yogi

Zawartość książki:

Autobiografia jogina Autobiography of a Yogi

Paramahansa Jogananda.

1946.

Autobiografia Jogina to autobiografia Paramahansy Joganandy (5 stycznia 1893 - 7 marca 1952) opublikowana po raz pierwszy w 1946 roku. Paramahansa Jogananda urodził się jako Mukunda Lal Ghosh w Gorakhpur w Indiach, w bengalskiej rodzinie hinduistycznej. Autobiografia Jogina wprowadza czytelnika w życie Paramahansy Joganandy i jego spotkania z duchowymi postaciami zarówno ze Wschodu, jak i Zachodu. Książka rozpoczyna się od jego życia rodzinnego w dzieciństwie, znalezienia guru, zostania mnichem i ustanowienia nauk medytacji Krija Jogi. Książka jest kontynuowana w 1920 roku, kiedy Jogananda przyjmuje zaproszenie do przemawiania na kongresie religijnym w Bostonie w stanie Massachusetts w USA. Następnie podróżuje po Ameryce, wykładając i ustanawiając swoje nauki w Los Angeles w Kalifornii. W 1935 roku wraca do Indii na roczną wizytę. Po powrocie do Ameryki kontynuuje ustanawianie swoich nauk, w tym pisanie tej książki. Książka jest wprowadzeniem do metod osiągania urzeczywistnienia Boga i duchowej mądrości Wschodu, która w 1946 roku była dostępna tylko dla nielicznych. Autor twierdzi, że napisanie tej książki zostało przepowiedziane dawno temu przez XIX-wiecznego mistrza Lahiri Mahasaja (Paramguru Joganandy), znanego również jako Jograj i Kashi baba. Zanim został joginem, Lahiri Mahasaya nazywał się Shyama Charan Lahiri.

Jest drukowana od siedemdziesięciu lat i przetłumaczona na ponad pięćdziesiąt języków przez Self-Realization Fellowship. Została wysoko oceniona jako duchowa klasyka, w tym uznana przez Philipa Zaleskiego, gdy był on pod auspicjami HarperCollins Publishers, za jedną ze "100 najważniejszych książek duchowych XX wieku". Jest ona zawarta w książce 50 Spiritual Classics: Timeless Wisdom from 50 Great Books of Inner Discovery, Enlightenment and Purpose autorstwa Toma Butlera-Bowdona. Według Project Gutenberg, pierwsze wydanie jest w domenie publicznej i co najmniej pięciu wydawców przedrukowuje je, a czterech publikuje je bezpłatnie do czytania online. Autobiografia Jogina zabiera czytelnika w podróż do duchowych przygód Paramahansy Joganandy. Książka zaczyna się od opisania życia rodzinnego Joganandy w dzieciństwie, przez jego poszukiwania guru, Swamiego Sri Yukteswara Giri, założenie jego pierwszej szkoły, Yogoda Satsanga Brahmacharya Vidyalaya, aż po jego podróż do Ameryki, gdzie wykładał tysiącom, założył Self-Realization Fellowship i odwiedził Luthera Burbanka, znanego botanika, któremu ta książka jest dedykowana.