Ocena:
Książka stanowi kompleksowy i dobrze zbadany opis historii i znaczenia stosowania radioizotopów w medycynie nuklearnej, szczególnie w okresie po II wojnie światowej. Bada relacje między Komisją Energii Atomowej (AEC) a społecznością naukową, szczegółowo opisując zarówno znaczące osiągnięcia, jak i obawy etyczne związane z badaniami z udziałem ludzi. Chociaż książka jest chwalona za perspektywę historyczną i dokładną dokumentację, jej techniczne ukierunkowanie może przytłoczyć niektórych czytelników i brakuje w niej szczegółowych wyjaśnień chemicznych.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana i kompleksowa historia wykorzystania radioizotopów
⬤ podkreśla ważne postacie i organizacje
⬤ oferuje wgląd w wyzwania etyczne i powiązania wojskowe w badaniach
⬤ zawiera godne uwagi przykłady osiągnięć naukowych i postępów w medycynie.
⬤ Nacisk na kontekst historyczny może być nieporęczny dla osób z wykształceniem technicznym
⬤ brakuje szczegółowych wyjaśnień chemicznych i wzorów
⬤ może być niepokojący ze względu na dyskusje na temat nieetycznych eksperymentów przeprowadzanych w przeszłości.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Life Atomic: A History of Radioisotopes in Science and Medicine
Po II wojnie światowej amerykańska Komisja Energii Atomowej (AEC) rozpoczęła masową produkcję radioizotopów, wysyłając prawie 64 000 przesyłek materiałów radioaktywnych do naukowców i lekarzy do 1955 roku. Nawet gdy bomba atomowa stała się przedmiotem zimnowojennego niepokoju, radioizotopy reprezentowały wysiłki rządu zmierzające do wykorzystania mocy atomu w medycynie pokojowej, energetyce krajowej i stosunkach zagranicznych.
W książce Life Atomic Angela N. H. Creager opowiada o tym, jak radioizotopy, które były jednocześnie narzędziami naukowymi i ikonami politycznymi, przekształciły biomedycynę i ekologię.
Produkowane przez rząd radioizotopy dostarczyły lekarzom nowych narzędzi do diagnozowania i leczenia, w szczególności terapii nowotworów, a biologom umożliwiły śledzenie przemian molekularnych. Jednak rządowa próba przedstawienia radioizotopów jako cudownych korzyści ery atomowej została podcięta w latach pięćdziesiątych XX wieku przez debaty na temat opadu, gdy naukowcy i obywatele dostrzegli zagrożenia związane z promieniowaniem niskiego poziomu.
Creager ujawnia, że rosnąca świadomość niebezpieczeństwa radioaktywności nie zmniejszyła popytu na radioizotopy w szpitalach i laboratoriach, ale zmieniła ich popularną reprezentację ze środka terapeutycznego na truciznę środowiskową. Następnie pokazuje, jak pod koniec XX wieku strach opinii publicznej przed radioaktywnością przyćmił wszelkie uznanie dla pozytywnych konsekwencji dostarczania przez AEC radioizotopów do badań i medycyny.
