Alice: Księżniczka Andrew z Grecji

Opinie czytelników

Książka przedstawia szczegółową biografię księżnej Alicji z Battenbergu, oferując wgląd w jej złożone życie jako członka różnych europejskich rodzin królewskich, jej odporność w burzliwych czasach i jej późniejsze lata działalności humanitarnej. Choć książka ta przedstawia jej niezwykłą historię, jakość jej napisania i organizacja otrzymały mieszane opinie od czytelników.

Doskonałe i szczegółowe opisanie mniej znanej postaci królewskiej.

Wciągająca narracja zawierająca kontekst historyczny i wgląd w europejskie rodziny królewskie.

(na podstawie 145 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Alice: Princess Andrew of Greece

Zawartość książki:

"Alicja" Hugo Vickersa to niezwykła historia greckiej księżniczki Alicji, której życie wydawało się splecione z każdym wydarzeniem o historycznym znaczeniu w dwudziestowiecznej Europie.

"W 1953 roku, podczas koronacji królowej Elżbiety II, księżniczka Alicja była ubrana od stóp do głów w długą szarą suknię, szary płaszcz i welon zakonnicy. Pośród wszystkich klejnotów, aksamitów, koron i wytwornych mundurów, emanowała nieziemską prostotą. Siedząc z rodziną królewską, była jej częścią, ale w jakiś sposób była od nich oddalona. O ile w ogóle jest dziś pamiętana, to jako ta mroczna postać w szarym stroju zakonnicy...".

Księżniczka Alice, matka księcia Filipa, była tajemniczą postacią nawet w swojej rodzinie. Urodziła się w głuszy, na zamku Windsor, w obecności swojej babki, królowej Wiktorii, i wychowała się w Anglii, Darmstadt i na Malcie.

W 1903 r. poślubiła księcia Grecji i Danii Andrzeja i od tego momentu jej życie zostało przyćmione przez wojny, rewolucje i przymusowe okresy wygnania. Zanim skończyła trzydzieści pięć lat, praktycznie każdy punkt stabilności został obalony. Chociaż brytyjska rodzina królewska pozostała na fali wznoszącej, jej niemiecka rodzina przestała być rządzącymi książętami, jej dwie ciotki, które poślubiły rosyjską rodzinę królewską, dobiegły końca, a wkrótce potem mąż Alice został prawie stracony jako polityczny kozioł ofiarny.

Środkowe lata jej życia, które powinny podążać konwencjonalną i satysfakcjonującą ścieżką, przyniosły odwrotny skutek. Cierpiała na poważny kryzys religijny i w wieku czterdziestu pięciu lat została usunięta z rodziny i umieszczona w sanatorium w Szwajcarii, gdzie została uznana za schizofreniczkę paranoidalną. Gdy jej pobyt w klinice przedłużał się, był czas, kiedy wydawało się, że już nigdy nie wyjdzie na wolność. To, jak udało jej się wyzdrowieć, jest tylko jednym z niezwykłych aspektów jej historii.